Film może i fajny, ale nie najlepszy. Powiedzmy sobie szczerze fabuła bardzo przeciętna, przewidywalna i lekko infantylna. Może to się podobało w latach 30-tych, ale takie coś nie wytrzymuje próby czasu. A przecież są polskie przedwojenne filmy, które świetnie się ogląda nawet dziś. I z jednym się zgodzę: film ratuje piękna Grossówna. Choć i nawet ona nie ma wiele do popisu. W jakiś dziwny sposób zdjęcia są tak kręcone, że zamiast skupiać całą uwagę na jej osobie, kamera szybko prześlizguje się na inne postacie. To trochę irytuje.