Ken Russell to osławiony twórca takich klasyków jak TOMMY, ODMIENNE STANY ŚWIADOMOŚCI i GOTYK.
Dzięki tym trzem filmom Russell ma pewne miejsce w historii kina.
Jego filmy zawsze (nawet te najpopularniejsze) wyróżniały się nietypowym realizacyjnym pazurem oraz skłonnością do eksperymentów.

KRYJÓWKA BIAŁEGO WĘŻA to świetny przykład ekscentrycznego kina spod ręki Russella, które wymyka się ze wszelkich gatunkowych klasyfikacji.
Dzieło z 1988 roku to połączenie surrelistycznej komedii z kinem grozy.
KRYJÓWKA aż kipi od symboli fallicznych, licznych absurdalnych sytuacji oraz czuć tu wyraźną nostalgię za dawnymi angolsaskimi przesądami i wierzeniami. Folklor był zawsze obecny w obrazach Russella- jednak tutaj przyubiera on wyjątkowo dwuzaczną i symbloiczną postać.

Te filmowe dziwadełko można odczytywać na kilku płaszczynach. Jedno jest jednak pewne- nie jest to seans przeznaczony dla zdecydowanych wyznawców "kina gatunków" oraz widzów pruderyjnych. Film Russella aż kipi od symboli seksualnych i momentami jest tu kilka osobliwych aluzji do chrześcijaństwa oraz przemocy symbolicznej.

Uwagę zwraca obsada z młodym Hugh Grantem na czele.
Swietna jest też Amanda Donohoe w roli kobiety-węża.

KRYJÓWKA BIAŁEGO WĘŻA to "podobno" adaptacja Brama Stokera, ale trudno brać ten fakt na poważnie. Film to czysta fantazja w stylu Russella, która ma nie za wiele wspólnego z literackim oryginałem.

Film ten na pewno nie jest przeznaczony dla przeciętnego filmowego wyjadacza. Ten surrealistyczny komediohorror to kino bardzo specyficzne, chwilami głupie i boleśnie kiczowate. Dla wielu również falliczna symbolika, choć sama w sobie zabawna i ciekawa może się okazać zbyt nachalna.

Nie jest to szczytowe osiągnięcie Kena Russella, ale każdy koneser kina niczowego powinien znać ten osobliwy film.