Czy nadwrażliwa Gelsomina mogła liczyć na odwzajemnienie swojej trudnej miłości w przypadku ponownego spotkania z Zampano? Płacz samotnego siłacza u końca historii mógłby być wskazówką na tak. Ale obawiam się, że tylko na początku Zampano traktowałby ją nieco godziwiej. Potem znów nie dałby rady opanować swej brutalności. Ale nie obwiniajmy go za to do końca. Robił to co potrafił najlepiej. Dopadła go nędza materialnej ludzkiej egzystencji której tylko filozof mógłby się oprzeć. Czyż w życiu nie spotkaliśmy podobnych sytuacji?