ale bezwzględnie warty obejrzenia. Brendan Fraser raczej zawsze kojarzył mi się z rolami
komediowymi, a tu, proszę, zagrał religijnego, ponurego oszołoma. Usiłującego żyć zgodnie
z chorymi przykazami sekty, a jednocześnie pełnego pożądania i namiętności. Ashley Judd
wyglądała w tym filmie jak milion dolarów a jednocześnie naturalnie. Jest miła, kusząca,
gorąca... I trudno się dziwić Darkly Noon'owi, że w chwili, gdy do domu wraca Clay, wybucha
w nim zazdrość, której jedynym ukojeniem jest masochizm. Film ma klimat, może fabuła nie
jest zbyt wyszukana, ale z drugiej strony wcale nie jest łatwo na banalnym scenariuszu
zrobić film, który przyciągnie widza. Film widziałem kilkanaście lat temu, chyba w
analogowym Canal+, w czasach, jak jeszcze C+ miał coś do zaoferowania. O ile pamiętam
- polskie tłumaczenie tytułu - " Niejasny Noon". Szkoda, że nikt nie pokusił się o wydanie
tego filmu na DVD. Z wielką przyjemnością bym go powtórzył...