Ta historia nie spodoba się każdemu, ostrzegam, ale ci, co dłużej mnie obserwują, zauważyli zapewne, że cenię kino nietypowe. Zaczyna się jak horror, kończy jak wyciskający ze wszystkich emocji- melodramat. Jeśli lubicie takie "filmowe hybrydy", jak ja to mówię, to coś specjalnie dla Was. No, cóż po krótkim urywku, jaki udało mi się obejrzeć, nie nastawiałam się na kino wysokich lotów. I znowu przyjemnie się rozczarowałam.
Zaczyna się ona od końca, w którym poznajemy ostateczny los trójki bohaterów, potem dowiadujemy się, jak silnie powiązane są ze sobą ich wątki. Mocny męski duet na ekranie- Joner i Dencik. Między nimi niezwykła kobieta i przeróżne emocje. Nie powinnam opowiadać zbyt dużo o fabule, bo nie chciałabym za wiele zdradzić. Co mogę powiedzieć. Przepiękne zdjęcia, muzyka, świetny scenariusz, aktorstwo i seans dosłownie "na jednym wdechu". Symbolizm, naturalizm wybitnie wyróżniające się w scenariuszu. Seans bardzo emocjonujący i wciągający, trzymający w napięciu do końca. Miejscami makabryczny i obnażający pewne tabu. Nie bez kozery stworzyła ten obraz kobieta, mało tego, pochodząca z Norwegii ;)
Jak dla mnie obraz ten jest rewelacyjny, podrzucam notkę i niech tu zostanie.