makijażu (jak piękna!), na końcu z takim z wyższej półki. A co do historii:

- to taka iluzja w stylu cywilizacji zachodniej, że rozwody można przełknąć jak gorzką pigułkę. No ale taki mamy schyłek tej dechrystianizującej się cywilizacji, trzeba robić filmy dla coraz liczniejszych rozwodników - choć zaznaczę, że wiem, iż każde rozstanie to inna historia, że specyficzna epoka naraża w mocniejszy sposób małżeństwo na rozbicie, nawet wbrew intencjom małżonków. Wiem, że bywają małżeństwa od początku nieważne (Kościół to uznaje poprzez orzeczenia sądów kościelnych).

Tak więc źle tego filmu nie oceniam, pewne ludzkie sprawy są tam zaznaczone (choć nie pogłębione), nieco sztuczne miejscami dialogi są uwiarygodnione znakomitą grą aktorów, ich ciekawą fizycznością (ten Reno z metafizycznymi cieniami goryczy wymalowanymi na twarzy, niby twarz naszego Radziwiłowicza - wystarczy tego polskiego aktora pokazać, a już jest 60% zagranej roli, taki też jest Reno).