Tak, nad sceną w kościele ja też się zastanawiam. Coś podobnego było w 'Szlaku śmierci' - kościół na granicy kiczu i bluźnierstwa. Na stare lata prokatolicki pan Assante zaczyna się buntować... Nowe odczytanie Bożej sprawiedliwości? Naprawdę nie wiem. Muszę przegryźć.

To ma jednak sens. I, paradoksalnie, nadal wspiera kościół moralnie. Dwie rzeczy tutaj są - jedna o drzewie figowym, które nie wydało owocu.
A druga... w pewnej chwili młody kapłan słyszy: 'jesteś w ręku gniewnego Boga'. 'Grzesznicy w rękach gniewnego Boga' to jedno z najbardziej znanych amerykańskich kazań purytańskich z XVIII w., autorstwa Jonathana Edwardsa. Napisane jest to językiem dosyć barwnym, ale generalnie chodzi o to, że społeczność purytańska nie zachowuje prawa ustanowionego przez Boga; ponieważ zaś, w przeciwieństwie do pogan, miała szansę zapoznać się z wolą Pana, kara za złamanie prawa będzie dla nich o wiele surowsza, niż dla nieoświeconych. Inna rzecz, która może tu mieć znaczenie, to stwierdzenie Edwardsa, że człowiek jest istotą miotaną przez popędy cielesne - i tylko Bóg może to wyhamować. Dlatego człowiek powinien uznać wyższość Pana zawsze i wszędzie; nikt nie jest tak czysty, żeby mógł bezpiecznie stawić czoła Bogu.
W przełożeniu na film - służba Bogu jest zadaniem dla wybranych, a uleganie pokusom jest wywoływaniem gniewu Bożego wynikającego z rozczarowania wybranym człowiekiem.

W konstrukcji całości filmu scena w kościele jest tzw. opowieścią ramową, należącą do opowieści szkatułkowej. Jednym z najprostszych przykładów, cytowanym nagminnie jest 'Księga baśni tysiąca i jednej nocy' - Szecherezada (=>Salvidar) opowiada baśnie sułtanowi (=>historia młodych ludzi). A przechodząc na skojarzenia kaznodziejskie - kaznodzieja (=>Salvidar) opowiada przypowieść (wieczór kawalerski). Sytuacja bohaterów <balangi> łączy się pośrednio z sytuacją młodego księdza i jest przywoływana po to, by słuchający opowieści dokonał moralnego wyboru.