Zazwyczaj bywa tak, że kontynuacja jest gorsza od wersji pierwotnej. Tak też niestety jest w tym przypadku. Nie jest to wina gry aktorów, którzy zagrali równie dobrze jak w pierwszej części. Szczególnie Anna Chlumsky, która znów błyszczała i właściwie Jej gra była najmocniejszą stroną tego filmu. Nie jest to wina też muzyki, która jest co najmniej tak samo dobra jak w pierwszej części. Mimo, że nie jest to dramat to film ten jest bardzo wzruszający i trudno podczas jego oglądania nie uronić łzy. Historia, którą opowiada jest bardzo poruszająca, pouczająca, ciekawa i piękna. Ma on niezwykły klimat, który jest bardzo radosny i ciepły, powoduje, że chętnie się do niego powraca.
Dlaczego mimo tylu zalet jest on gorszy od pierwszej części? Po pierwsze nie jest to dramat co powoduje, że jest mniej wzruszający od poprzednika. Po drugie nie wywarł ma mnie, aż takiego wrażenia jak „My Girl”. Film ma wiele zalet, ale żeby je dostrzec trzeba go oglądnąć kilka razy. Kiedy ogląda się go pierwszy raz chwilami może wydawać się nudny, mimo gry Anny Chlumsky.
Mimo, że okazał się gorszy od swojego poprzednika, to nie jestem zawiedziony i bardzo mi się podobał. Film nie jest arcydziełem, jak „My Girl”, ale niewiele mu brakuje, ma wiele zalet, a wady dostrzega się właściwie tylko przy porównywaniu go z pierwszą częścią.
Polecam każdemu