Zakochany w młodej studentce mężczyzna, spędza noc u atrakcyjnej rozwódki...
Trzecia część cyklu "Sześć opowieści moralnych". Rohmer ponownie nie spieszy się, tka akcję z banału i codzienności, stosuje długie, statyczne ujęcia, przygląda się twarzom swoich bohaterów. "Moja noc u Maud" punkt wyjścia ma podobny do tego z "Piekareczki z Monceau", różnią się tylko postaci. Tutaj są one dojrzalsze, przynajmniej pod względem wieku, niekoniecznie emocjonalnie, z większym bagażem doświadczeń. Nie zmienia się "moralny zastój": główny bohater to po trosze bigot, hipokryta, lubiący rozprawiać o swej religijności, co niekoniecznie przekłada się na czyny. Pierwsza godzina to przeciągające się dysputy o charakterze akademickim: na temat religii właśnie, filozofii i spuścizny Pascala. Koniec końców, tytułowa noc pozostaje nieskonsumowana, najważniejszy jest jednak stosunek do niej jej uczestnika. Jean-Louis zyska to, czego pragnął, nie obędzie się jednak bez ofiar. Finałowe spotkanie niedoszłych kochanków przynosi puentę gorzką, Rohmer jednak temperatury nie podgrzewa. Czas płynie, wydarzenia z przeszłości rozmywają się, jest w tym pociecha, odwieczny rytm. Nominacje do Oscara i Złotej Palmy.