Po pierwsze, to nie jest poważny film. To komedia, na przekór twórcom. Film przedstawia przygody dobrego pana najemnika Kiełbasy, pseudonim Kieł (wszyscy chyba wiedzą, że w Polsce nie ma nazwiska Kieł, ale jest Kiełbasa).

Budżet filmu wyniósł chyba 5zł. CGI zrobili najprawdopodobniej studenci pierwszego roku AWF-u, za darmo. Wklejone palmy na moim Zoomie wyglądają mniej sztucznie i przynajmniej się nie poruszają zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara podczas ruchu mojej głowy. Ścieżka dźwiękowa też gratka. Słychać tu cykady i puchacze lub wyjce naprzemiennie. Na polach Polski centralnej. Beka dobra.

Najbardziej jednak szkoda mi dobrych aktorów. Ktoś ich bardzo oszukał. Może nawet otruł.

Jako Polak wstydzę się, że film jest pokazywany na Netflix za granicami Polski i utwierdza stereotypy biedy i głupoty. Cytat z filmu jest dobrym podsumowaniem: "dałem sie oszukać jak ostatni debil".

Z drugiej strony podchodzę do tego jak do alternatywnej produkcji. Małobudżetowy salceson z kartonu. Biedo-podróbka Hydrozagadki. Są analogie. Jednak za bardzo serio zagrane, bez dystansu. Niektórzy aktorzy nawet ogolili swoje głowy, żeby w tym cyrku wystąpić i szczerze wierzą, że to poważny film. Uważam, że otwiera on nowy kanon/typ filmu: żenada-klasyczna niezamierzona komedia, czyli nie-flip-i-flap.

Sam nie wiem, czy powinienem dać 2/10 czy Soulcatcher jednak zasługuje na 8/10 jako geneza nowego żeno-pod-gatunku.