Bezdomny Willie (Thomas Haden Church) na znalezionym kawałku tektury pisze, że potrzebuję pomocy po czym udaję się żebrać. W kolejnych ujęciach widzimy innych potrzebujących, którzy robią to samo. Wieczorem, gdy nadchodzi burza główny bohater jedyne czym się izoluję to peleryna przeciwdeszczowa. Zostaje obudzony przez jakiegoś typa chcącego go okraść, potem kiedy nie może zasnąć wchodzi wysoko zobaczyć, gdzie ma miejsce pożar do którego jadą wozy straży pożarnej. Następnego dnia jak wraca z prób zarobienia czegoś od przechodniów trafia na agresora z patelnią.

Do bezdomnych przyjeżdża czarnoskóry Pope (Terrence Howard), który sam niedawno wyszedł z biedy i wypytuję o tych, którzy napadli ich poprzedniego dnia. Willie wyjawia mu, że został okradziony ze śpiwora. Po krótkiej walce ze sobą mężczyzna oddaje potrzebującemu koc. Po zmroku w kontenerze ze spalonymi rzeczami kloszard znajduje pamiętnik młodej dziewczyny, który dostała jako bożonarodzeniowy prezent od nieżyjącej już matki. Zainteresowany znaleziskiem bierze go ze sobą. Jakieś chłopaki poszukują bezdomnych do walki, kto wygra dostanie 50$.

Mocne kino dla wrażliwych widzów. Nie wiemy jak potoczyło się życie głównego bohatera, że wylądował na ulicy. Nie jest alkoholikiem ani narkomanem, potrafi ustąpić bardziej potrzebującemu kanapkę. Kiedy znajduję pamiętnik do dziewczynki, której życie również ulgowo nie potraktowało poczuwa się jej przyjacielem. Po zakupieniu w sklepie literek dla dzieci do nauki pisma pisanego sam dzięki nim opanowuję sztukę czytania i pisania. Dzięki nabytym umiejętnościom zaczyna pisać listy do osoby, którego imienia nie zna. Bardzo kojarzy mi się tu podobna produkcja ''Mary i Max'' (2009) w której bohaterowie również piszą listy. Wyjątkiem jest to, że tylko Willie jest osobą mówiącą w tej ''wymianie''.

W pewnym momencie bezdomny przyznaje się, że jest samotny a osoba od pamiętnika to jedyna jego znajoma. W trafny sposób produkcja pokazuję jak ''pomocni'' są chrześcijanie, którzy jedyne co robią to rozdawanie biblii. Jak mawiają ''tonący brzytwy się chwyta'' tak i nasz kloszard podejmuje się kilku walk ze swoimi znajomymi dla pieniędzy. Produkcja bardzo mnie poruszyła od samego początku. Osoba Pinkyego jest manifestacją antywojenną. Co z tego, że ma order i zdjęcie z prezydentem jak wylądował na ulicy bez nóg? Moja ocena to 10/10.