To zależy jak na to patrzeć. Niby łatwo powiedzieć " jesteś zdrowy to idź do pracy" tutaj jest taki problem że często bez wykształcenia nie dostaniesz pracy, mało tego nie jedno potknięcie mniejsze czy większe, może spowodować efekt kuli śnieżnej. Najgorsze jest to że często właśnie takie osoby nie mają rodziny, albo rodzina się od nich odwróciła. Bez pomocy, bez środków do życia zostają na ulicy, a jakby tego mało tacy ludzie często mają swoje problemy typu najczęściej alkohol. Dużo jest też takich bezdomnych, ogólnie jest ich za dużo aby wszystkim pomóc.

Czasem trzeba podać rękę aby wyrwać się z tego bagna, niektórzy sami z niego wychodzą bo jest to swojego rodzaju kryzys w życiu. Inni się załamują bo np: stracili wszystko, a są już w podeszłym wieku. Życie piszę różne scenariusze, jedne są mniej inne bardziej dramatyczne. Znałem kiedyś jednego bezdomnego za bajtla, chodziły o nim różne ploty, ale najbardziej wiarygodna (bo nie wyglądał jak przepity menel) to ta że gościowi posypało się totalnie życie, żona go zdradziła, firma upadła i zbankrutowała, a kobieta ogołociła go ze wszystkiego, ten się załamał i wylądował na ulicy. Nie umiał dojść do siebie, bo ja na jego miejscu chyba też bym nie umiał, gdzie jednego dnia masz wszystko a potem wszystko tracisz, a szans na odzyskanie wszystkiego po prostu nie ma, po około 4 latach bezdomności zmarł gdzieś w pustostanie, bo po prostu zamarzł na śmierć. To się łatwo mówi, jasne możesz powiedzieć idź do pracy, ale powiedz to kolesiowi w np: wieku 52 lat który od niedawna jest np: bezdomnym a całkiem niedawno stracił cały dorobek życia na który harował, w mgnieniu oka przepadł.
Jasne są bezdomni którzy są leniami/leserami ale jeszcze więcej jest bezdomnych którzy naprawdę mają takie historię że kopara opada. Innym jest wstyd brać coś od ludzi, i wolą być pod mostem niż brać "darowizny" inni zaś za flaszkę zrobili by wszystko, wszędzie są podziały. Ci którzy mają swoją dumę i nie chcą niczego od innych, to naprawdę w życiu byli kimś, tylko o tym nie mówią, bo kto by mówił o swojej największej życiowej porażce/klęsce.

Takich Historii można mnożyć, bo w środowisku bezdomnych obraca się całe masy przeróżnych ludzi (często naprawdę inteligentnych i wartościowych), to nie są tylko ludzie którym nie chce się robić, no i woleli wybrać drogę na skróty czyli chlanie i bezdomność.

Tylko, że wlasnie niektorzy źle to odbierają jako darowizne wlasnie. Czlowiek chce p omóc stanąc takiemu na nogi, a taki argumentuje, że nie bo nie. Irytujące