Nagiko to młoda japońska dziewczyna. Gdy była dzieckiem, ojciec malował na jej ciele przeróżne historie i wiersze. Teraz Nagiko szuka mężczyzny, który, tak jak jej ojciec, będzie potrafił kaligrafować na ciele. Zafascynowana książkami, wierszami i pisaniem na ciele rozpoczyna erotyczną odyseję z Anglikiem Jerome...
Film niezwykle wysmakowany wizualnie, na poły erotyczny i obyczajowy.

Młoda Japonka, Nagiko wyjeżdża do Hongkongu i zostaje wziętą modelką. Przyciąga spojrzenia wszystkich mężczyzn, pragnie jednak tylko tych, którzy posiedli sztukę kaligrafii. Nie potrafi zapomnieć, że ojciec wypisywał jej co roku życzenia urodzinowe piórkiem, bezpośrednio na twarzy. Kaligrafia staje się jej obsesją. Nie może znaleźć ukojenia. Dopiero spotkanie z młodym Anglikiem pozwala jej zrozumieć, że sama chce tworzyć. Chce być piórem - nie papierem. Chce napisać książkę, na cudzym ciele.

Nagiko (Vivian Wu), młoda japońska modelka, poszukuje mężczyzn potrafiących zrozumieć sens kaligrafii. Pismo jest dla niej świętością, wokół niego buduje swój system wartości, zaś jej liczni kochankowie nanoszą na jej skórę swe prywatne wyznania. Sytuacja komplikuje się, gdy jeden z nich, Jerome (Ewan McGregor), prosi ją, by teraz ona zaczęła pisać na jego ciele.

Młoda, nieszczęśliwa w małżeństwie Japonka Nagiko (Vivian Wu) porzuca swego męża i wyjeżdża do Hongkongu. Poszukuje idealnego kochanka, który rozumiałby sens kaligrafii, sztuki będącej dla niej źródłem zmysłowej przyjemności. Liczni mężczyźni w życiu Nagiko - podobnie jak jej ojciec - kaligrafują, używając zamiast papieru ciała kobiety. Pewnego dnia jeden z nich, angielski tłumacz Jerome (Ewan McGregor), proponuje, by to ona pisała po jego ciele.

"The Pillow Book" to kolejny film reżysera Petera Greenawey'a - autora takich obrazów jak: 8 i pół kobiety, Wyliczanka, Księgi Prospera.
Nagiko (Vivian Wu - 8 i pół kobiety, Ostatni cesarz) to młoda japońska modelka, która poszukuje mężczyzn potrafiących zrozumieć sens kaligrafii. Albowiem, gdy była dzieckiem, ojciec wypisywał jej, co roku życzenia urodzinowe na ciele. Kaligrafia staje się jej obsesją. Dopiero spotkanie z Anglikiem Jerome (Ewan McGregor-Młody Adam, Trainspotting), przynosi ukojenie?
"The Pillow Book" to przepięknie przedstawiona miłość, nie zwyczajna, lecz pożądliwa, zazdrosna wręcz mistyczna, gdyż najważniejszym elementem aktu miłosnego jest kolejna strofa na plecach, brzuchu, pośladkach, języku. Do tego zemsta i niesamowicie piękne obrazy dalekiego wschodu. Bardzo specyficznie łączone na jednym ekranie zdjęcia z kilku kamer dopełniają klimatu delikatnej mgiełki tajemniczości tego obrazu.

[opis dystrybutora]

Inspiracją do napisania scenariusza filmu “The Pillow Book" był dla Greenawaya pamiętnik Sei Shōnagon, japońskiej damy dworu, żyjącej na przełomie X i XI wieku. Znalazły się w nim jej obserwacje dotyczące codziennego życia, doświadczeń miłosnych, a także poezje, czy listy.

Główną bohaterką filmu jest młoda Japonka Nagiko (Vivian Wu), dla której pamiętnik Sei Shōnagon, czytany jej w dzieciństwie, staje się głównym punktem odniesienia, podobnie jak ważny i intymny rodzinny rytuał - ojciec Nagiko w każde urodziny dziewczyny pisze pędzelkiem na jej twarzy życzenia. To sprawi, że w dorosłym życiu nakazuje ona kolejnym mężczyznom pisać na swoim ciele, poszukując w ten sposób idealnego kaligrafa, będącego zarazem doskonałym kochankiem. Ideałem okazuje się młody tłumacz Jerome (Ewan McGregor), którego kobieta początkowo uwodzi, aby dotrzeć przez niego do wydawcy książek swojego ojca, a w końcu sama się w nim zakochuje.

W filmie “The Pillow Book" Greenaway po raz kolejny próbuje odkryć i zbudować na oczach widzów nowe sposoby filmowej ekspresji. Podobnie jak w “Księgach Prospera" reżyser wybiera estetykę intermedialności, która zbliża pozycję widza filmowego do doświadczenia odbiorcy hipertekstu, tak tu wpisuje w ramy kadru dodatkowe obrazy. Czasami są one źródłem retrospekcji, czasami pokazują inną dziejącą się równolegle akcję, zawsze jednak stanowią element gry z widzem.

Autorem zdjęć do filmu jest stały współpracownik reżysera, Sacha Vierny, dzięki któremu panujący na ekranie nadmiar, zamienia się po raz kolejny w uporządkowane na wzór malarstwa kompozycje. W “The Pillow Book" inspirację estetyczną odnajdziemy nie tylko w dziełach europejskich malarzy, ale także w japońskich drzeworytach. Film Greenawaya staje się tym samym kolejnym świadectwem fascynacji człowieka Zachodu Japonią oraz kulturą Wschodu.