Film jest zrobiony w prawie całkowitym oderwaniu od pierwszej części, oraz od książki. Historia w zarówno w książkowej podpalaczce jak i jedynce jest zamkniętą historią. Tu autorzy pociągnęli te wszystkie wątki zupełnie od czapy.

Do tego pozmieniano charaktery bohaterów. W filmie (tzn w jedynce) jak i książce Charlie była dość rezolutną, sympatyczną dziewczynką, której moce były jednocześnie jej przekleństwem. Dla tego tu jako dorosła kobieta jest totalną niedojdą życiową, która swoimi mocami pali wszystko nawet podczas seksu. (no litości, kto to w ogóle wymyślił?). Rainbird ze złowrogiego, psychopatycznego sadysty. lubiącego wbijać ludziom przegrody nosowe i patrzeć w oczy jak ci umierają, stał się zdziwaczałym lekko kopniętym dziadkiem. Do tego wszystko w tym filmie dzieje się bez żadnego logicznego sensu. Film jest po prostu stratą czasu, a że trwa o połowę dłużej niż pierwsza część to jeszcze bardziej nie warto po niego sięgać. Tylko lepiej obejrzeć pierwszą część, albo przeczytać książkę. A od Podpalaczki 2 trzymać się z daleka. Jej jedyną zaletą jest uroda aktorki grającej dorosłą Charlie.