nie przyswajam, ale z entuzjazmem podchodzę do filmów o malarzach, bez względu na to, jaki kierunek reprezentują. Co w filmie Harrisa szczególnie mi się podoba, to że pokazał jak Pollock pracuje. Można obserwować nie tylko dłoń z pędzlem, czy skupione spojrzenie, lecz całą postać. To wciąga, bardziej niż sama fabuła, która jest typową biografią artysty - od trudnego debiutu, przez sukces do nieuchronnego wypalenia się. Doskonały jest Ed Harris prezentujący szeroki wachlarz emocji: od obojętności po napady furii. Marcia Gay Hayden jest wspaniałą partnerkę - w swej konsekwencji i wytrwałości stanowi kontrapunkt dla nieobliczalnego Pollocka. Wydaje się, że ta para aktorska musiała dobrze się rozumieć na planie. A czy chlapanie farbą po płótnie jest sztuką, czy hochsztaplerstwem, to już zupełnie inna sprawa.