Przygnębiający film. Wręcz mroczny, choć spora część akcji dzieje się w słonecznej Italii.

Hélene(w tej roli Catherine Deneuve), kobieta w średnim wieku wciąż mogąca się podobać, jest nieszczęśliwa w swoim życiu. Z mężem, poczciwym intelektualistą-safandułą, nic ją już nie łączy. Jej 8-letnia córka zmarła niedawno. Próbuje znaleźć otuchę w objęciach młodego kochanka. Bezskutecznie. Trochę histeryczka, podejmuje w pewnym momencie żałosną próbę samobójstwa.

Paul, kochanek Hélene(a nawet trochę żyjący na jej koszt) jest nią już znudzony. To młody człowiek który jeszcze nie bardzo wie czego w życiu chce. W Neapolu gdzie był służbowo poznaje pewnego architekta, dojrzałego mężczyznę, o imieniu Serge. Serge imponuje mu - najpierw swoim samochodem Porsche, później swoim udziałem w wydarzeniach maja 1968. Razem udają się w podróż najpierw do Paryża a następnie do Berlina i z powrotem.

"Powiew nocy" to trochę dramat psychologiczny, trochę film drogi("road movie") a trochę film o męskiej przyjaźni(bo między Paulem i Sergem nawiązuje się coś w rodzaju przyjaźni). Serge w podróży przez Italię zatrzymuje się w różnych miejscach. Pod koniec filmu dowiadujemy się dlaczego - to rodzaj pożegnania z życiem, z miejscami które zna. Serge bowiem zamierza rozstać się ż życiem. Podobnie jak bohater "Błędnego ognika" Malle'a. Ale to nie neurasteniczny pięknoduch jak tamtem. To dojrzały i doświadczony mężczyzna.
Co spowodowało u niego chęć rozstania się z życiem? To nie jest jasno powiedziane. Niespełnione ideały z czasów młodości? A może miemożność życia bez kochanej żony. Serge odwiedza jej grób w Berlinie, wiemy że odebrała sobie zycie. Z powodu Serge'a? Grób ten jest dość zapuszczony, więc upłynęło wiele lat...

W Paryżu Paul zapoznaje Serge'a z Hélene. Tych dwoje przypadło sobie do gustu. Idą spędzić razem noc w hotelu. Ale przedtem Serge wstępuje do apteki i kupuje lekarstwo które potem użyje by zabić się. Może liczył jeszcze że spotkanie z tak samo samotną i nieszczęśliwą kobietą coś zmieni, może nie. Serge podjął już decyzję. Opuszcza pokój hotelowy z Hélene, wraca do mieszkania i ...

Dobrze opowiedziana historia, tak jak to potrafią tylko Francuzi.