Pomimo, iż motywem przewodnim tego filmu było marzenie o
szybowaniu w powietrzu jak ptak to jednak dzięki niesamowitej
przyjaźni Ala i Ptaśka, produkcja sprawia ,iż ogląda się ją świetnie
i z zaciekawieniem. Dostrzegłem tu małe wojenki słowne wśród
internautów ,gdzie jedni ganią film za to ,że bardzo odbiega od
książki na podstawie której został nakręcony, a inni którzy
opowieść tą znają tylko i wyłącznie z kina, bronią kinowego
''Ptaśka''. Ja niestety nie czytałem powieści ,więc i nie mam
porównania, ale o samym filmie mogę i chcę przede wszystkim
powiedzieć ciepło i pozytywnie. Czyli zaliczę się do tej drugiej
grupy i wyrażę swoje ''widzi mi się''.
A ja tu jak wspomniałem już wcześniej oprócz tej wizji sztuki
latania i katatonii naszego ''lotnika'' ,widzę przede wszystkim
nieprawdopodobną i wspaniałą przyjaźń. I kto by pomyślał ,że w
momencie gdy Al posądza Ptaśka o kradzież, zaczyna się coś tak
wielkiego ... tak rzadkiego? Późniejsze wydarzenia sprawiają ,że
człowieka chwyta za gardło ,a opowieść staje się zarazem
smutna jak i piękna. Świetna rola roztrzepanego, pozytywnego i
uczuciowego Nicolasa Cage. Lecz dla mnie Matthew Modine i
zagrany przez niego chłopak ,który zamyka się w swoim świecie
jest tak przekonujący, tragiczny oraz wiarygodny, że człowiek ma
poczucie współczucia. Mówię tu o momencie znalezienia się w
szpitalu. Jego autentyczna forma jaką przybrał w psychiatryku,
która do złudzenia przypomina ptaka jest niesamowita. Scena gdy
Ptasiek kłóci się z ojcem Ala w jego domu jest jedną z
najlepszych jakie widziałem. Doskonale zagrana. Zresztą takich
momentów w tym filmie jest dużo. Momentów gdzie gra stoi na
najwyższym poziomie. Same relacje oraz próba dotarcia Al do
przyjaciela jest dramatyczna.
Poza kreacjami i scenariuszem, które są wyjątkowe , brawa
również należą się montażystom. Świetne zdjęcia, które kręcone
są z lotu ptaka, a także ten nieład, brud i bałagan towarzyszący
wielu scenom w filmie ogląda się wyjątkowo.
Plusem jest też charakterystyczna ,chociaż już trochę epokowa,
ścieżka dźwiękowa którą stworzył Peter Gabriel. Majstersztyk.
W filmie jak wiadomo trzeba znaleźć wszystko co jest na minus i
to zganić ,a także na plus i to docenić. Nie wolno maltretować
produkcji i wystawiać im oceny od 1-3 tylko za to ,że odbiegają
bardzo od powieści na podstawie których powstały.
Odzwierciedlenie wszystkiego ''ząb w ząb'' ,ale za to brak
wszystkich istotnych pozostałych elementów tej układanki ,też nie
jest przecież dobre.
Dla mnie kinowy ''Ptasiek'' jest bardzo dobrym filmem ,który i tak
śmiało można mieć w swojej domowej kolekcji :) Ja wystawię
8/10.
pozdrawiam