Mam identyczne odczucia. Niby nie stracony czas, bo oceniam Rocketmana jako średniaka, ale jednak pomimo słabej znajomości życia Eltona tak naprawdę nijak mi sie oglądało ten film. Historia ma potencjał, tylko wydaje mi się że z realizacją tego zadania coś poszło nie tak. Aktorzy spełnili swoje role i Taron zagrał super, ale przez cały seans nie potrafiłam współczuć głównemu bohaterowi, tak samo jak i miałam dosłownie gdzieś jak to wszystko się potoczy dalej. Oglądałam kilka filmów, gdzie nie znałam historii życia danych piosenkarzy, a bawiłam się świetnie, no a tutaj czegoś zabrakło.

Niestety mam bardzo podobnie odczucia, ciężko było mi wytrwać do końca. Nie porwała mnie historia, nie zżyłam się z głównym bohaterem.

Mam podobne odczucia. Sama konwencja filmu podobała mi się, aktorzy dobrani bardzo dobrze, zwłaszcza wiadomo Taron , kostiumy itp , ale czegoś zabrakło. Mogłabym się doczepić do niestarzejącej się matki ;)

Uff, kamień z serca, bo myślałam, że to ja jestem jakaś dziwna, nie doceniając tego filmu. Mówiąc kolokwialnie - nie złapał mnie za jaja i nie przykuł do ekranu. Może jestem niewyrobionym widzem. Ale zabrakło tu wielu ważnych momentów. Pierwszy singiel EJ to "Lady Samantha" - nie ma o tym ani słowa. Podobnie jak o piosenkach pisanych "z okazji" - mam tu na myśli m.in. "Candle in the Wind" - hołd dla Marylin Monroe, a później także Lady Di, obydwu bardzo samotnych kobiet, równie uwielbianych ale niekochanych jak Elton. Brak wspaniałego "All quiet at the western front" o żołnierzach poległych w IWW - a fajnie byłoby się dowiedzieć, jaki był powód powstania tej piosenki. Twórcy skupili się na rozmachu, widowiskowości, musicalu. Własnie ten musicalowy styl chyba mi najbardziej przeszkadzał.

Ale była mowa o tym, że to nie jest biografia Eltona. To bardziej musical, w którym skupiono się na psychice Eltona, niż na jego utworach. Bo inaczej dostalibyśmy prawdopodobnie drugie "Bohemian Rapsody".

Nie jest to do końca zwykła historia. Może wam się tak wydawać, bo wiele takich filmów powstaje na podstawie książek. Tutaj mamy może nie biografie, ale wyłożone serce Eltona na tacy. Nie jestem jego fanką, ale dla mnie jest człowiekiem i przykładem, z którego niejedna gwiazda może brać przykład. Wielu z nich ma podobne problemy - alkohol, imprezy, seks, używki. Ale ilu jest się w stanie przyznać, że jest np uzależniony od seksu? Ja nie znam. A jak się już dowiadujemy, to po jego śmierci. Wielu ludzi, nawet zwykłych, może dzięki takim osobom się otworzyć na świat i powiedzieć "Dzieje mi się źle, pomóżcie mi". To nie tylko pewnego rodzaju biografia i laurka dla ludzi, ale też rada. Tak tylko piszę w obronie tego filmu.