Formuła zaczyna się wyczerpywać, ale nadal Sly ma coś tam do powiedzenia.
Tym razem Rocky staje się wodzirejem, gwiazdorem i biznesmenem. Boks odchodzi na drugi plan, na pierwszy wysuwa się rodzina, forsa i sława. Brutalnym sprowadzeniem na ziemię jest furiata Lang, który pokonuje Ogiera i pośrednio wpływa na śmierć trenera Mickey'ego.
Kolejny raz załamka, kolejny raz twardy trening, kolejny raz zwycięstwo i kolejny raz zapowiedź zakończenia kariery. W tej materii nic się nie zmienia i seria zaczyna nużyć, jednak jest to bardzo ważna część, gdyż dochodzi do dwóch rzeczy w kontekście całego uniwersum. Pierwsza: śmierć trenera i zakończenie pewnego etapu w życiu Rocka - pamiętne słowa, że ucywilizowanie to najgorsze, co może spotkać pięściarza. Druga: wybranie Apollo na trenera i początek przyjaźni dwóch świetnych bokserów.
Bardzo fajny epizod ma również Hulk Hogan, który jest jakby wtrętem o zapasach, sporcie jakże innym od boksu, nastawionym na jeszcze większe show i rozpierdziel.
Emocje jakieś są, ale już wybrakowane i jakieś takie powierzchowne. Jednak to nadal bardzo ważna część serii, nie tak dobra jak poprzednie, ale potrzebna.