Czytałem poprzednie opinie- ale ja po obejrzeniu filmu zobaczyłem co innego. Nie wiem, czy to autor miał na myśli- ale to przecież widać w całym filmie: otóż na danym terenie ludzie wyznają wspólną religię- są w niej "zanurzeni". Wytwarza to pewną specyficzną etykę, na bazie której powstaje prawo. Co się stanie, kiedy zabierzemy fudament- czyli religię? Tak, jak w wypadku nawet najsolidniejszego gmachu: to wszystko musi runąć. Może nie od razu- ale musi. Roman Israel jest też jakby żywym przykładem takiego stanu rzeczy: to sawant, a więc człowiek, który praktycznie odczuwa bardzo wąski zakres emocji. Jego dobroć wynika więc raczej z jego intelektu, niż z potrzeby serca. Jest więc także pozbawiona swego naturalnego fundamentu. Co zrobić, żeby budynek się nie zawalił? Reżyser proponuje naprawę. Jak naprawić? Ano- szlachetny Israel składa samokrytykę, zwraca pieniądze, a także staje w swojej własnej sprawie jako oskarżycie, oskarżony i adwokat w jednym. I wcale nei liczy na to, że zostanie ulgowo potraktowany. A jak naprawić walący się gmach prawa? Ano- przez dziesięciolecia opracowywany projekt reformy prawa- jak pałeczkę sztafety przechwytuje inny adwokat, który pro bono proceduje go przez Sąd Najwyższy. Nie wiem, czy to było zamierzone- ale rzeczywiście skuteczność takiego działania świetnie koresponduje z tym, co zrobił Israel: przecież nawet, jak mu się to uda przeprocedować- to minie kilkadziesiąt lat. A cały jego wysiłek może cofnąć coś takiego, jak np patriot act- wprowadzony w kilka dni. Co, jak mi się wydaje- chciał przekazać reżyser? Ano- wszyscy jesteśmy grzeszni, ale najważniejsze- żeby w porę się zreflektować, wtedy zwycięży "dobro". Co jest tym dobrem- tego już reżyser nie próbuje przekazać. W sumie- w mojej ocenie- dobra gra Denzela Washingtona, który gra człowieka niejako pozbawionego wyższych uczuć (sawanta), w świecie ludzi, którzy właściwie się do jego poziomu emocjonalnego dostosowali. A ludzie ci są pokazani jako nowoczesna awangarda postępu. Denny, politgramotny "produkcyjniak"made in USA.