Pierwsze dwie minuty to ... obserwowanie Guya Pearcea, studiowanie jego twarzy, brody, jak sobie siedzi, nic nie robi i po prostu oddycha, już samo to męczyło. Reżyser chciał zaprezentwać świat jak z "Mad Maxa" ale w poetyce Ingmara Bergmana, problem w tym, że treści tu zabrakło. Film trwa jakoś 95 minut a po 35 minutach miałem uczucie jakby minęły 3 dni i do tego ta muzyka, koszmar. Takie pozowanie na dzieło wybitne, na siłę a fabuła śmiech - facetowi skradziono auto i cały film jest o tym jak On szuka tcyh co mu auto ukradli, On i brat jednego z tych co ten auto zabrali. Muzyka, to nawet nie 0 a -1, coś skrzypi, skrzypi i cisza, skrzypi, skrzypi i cisza, niesamowite, gdzie się uczyli grać? Tyle głębi w tym było co w kałuży, najgorszy soundtrack jaki słyszałem, chyba kompozytorowi reżyser powiedział: "słuchaj, robię takiego Mad Maxa w stylu Bergmana, daj mi coś adekwatnego" i tadam, skrzyp, skrzyp. Po prostu albo muzyki nie ma i cisza jest albo to rzępolenie. aktorstwo daje radę ale szkoda że reżyser nie miał pomysłu na ciekawą historię a uznał, że jakoś to będzie i to widać, pełna improwizacja, bzdurny scenariusz, dialogi to już wyżyny antytalentu. Odradzam.