W uporządkowane życie dwóch mężczyzn w średnim wieku, prowadzących renomowany warsztat lutniczy - wkracza piękna skrzypaczka Camille i burzy zastany układ. Dziewczyna przygotowując się do nagrania sonaty Ravela zmuszona jest skorzystać z ich pomocy. Przedsiębiorczy Maxime, który jak mało kto dba o wizerunek firmy, z miejsca jest nią oczarowany. Dziewczynę fascynuje jednak zamknięty w sobie Stephane - pozostający w cieniu wspólnika, skupiony na pracy artysta w swoim fachu. Camille nie dopuszcza do siebie myśli, że jego "chłodne serce" w pełni otwarte jest tylko na muzykę... Subtelny dramat psychologiczny, zrealizowany przez Claude'a Sauteta z niezwykłą elegancją, skrzący się intensywnością emocji, które odczytujemy jedynie z niedomówień, spojrzeń i drobnych gestów. Film Sauteta to pośrednio także rozprawa o wyrafinowanej kulturze, uwrażliwiającej na piękno, ale tworzącej pułapkę pogrążenia się w sztywnej konwencji, w której nie ma już miejsca na spontaniczne, proste uczucia. Koncert gry aktorskiej całej trójki głównych bohaterów. Emmanuelle Beart równie fascynująca, jak Romy Schneider we wcześniejszych filmach mistrza opowieści o "skomplikowanych relacjach międzyludzkich".

Stefan i Maxim od wielu lat prowadzą wspólny biznes, odnawiając stare i tworząc nowe skrzypce. Pewnego razu Maxim dzieli się ze Stefanem dobrą nowiną - informuje, że poznał prawdziwą miłość życia. Kobieta, która zdobyła jego serce, to słynna skrzypaczka Camilla, będąca również klientką ich firmy. Początkowo wybranka Maxima jest raczej zimna i oschła w stosunku do Stefana. Jednak z czasem wszystko się zmienia w najbardziej kardynalny sposób. Mimo zafascynowania przedsiębiorczego mężczyzny młodą i piękną Camille jej zainteresowanie coraz mocniej zaczyna wzbudzać skryty i wycofany Stefan.

Stephane i Max są przyjaciółmi od wielu lat. Razem studiowali w konserwatorium. Ale codzienne zajęcia i wymagania związane z karierą lutników, jaką obaj wybrali, stworzyła między nimi dystans nie do przebycia. Nie oczekują już, że będą się nawzajem zaskakiwać, zachwycać czy doprowadzać do szału. Pojawia się Camille, skromna, młoda skrzypaczka. Codzienność wali się w gruzy, gdy Maxime i Camille zakochują się. Stephane pozostaje sceptyczny. Pieczołowicie skonstruował swój mały świat, w którym muzyka jest jedyną wartością. Nie daje wiary uczuciu tak niepewnemu jak miłość. Całkiem nieświadomie - prawie wbrew sobie - zaczyna schlebiać Camille, coraz bardziej zwracając na siebie jej uwagę. Na końcu możemy oglądać jego "serce z lodu" w nowym świetle.