zgadzam się, że film jest jakby nieskończony,
z początku wydawało mi się, że powstaje pluton specjalny,
mający na celu produkcję "prawdziwych Bułgarów",
potem jakby wątek zginął kosztem wątku miłosnego,
pobyt obojga w szpitalu to jakieś nieporozumienie - jak tam trafili razem, do jednego ośrodka?
i ten moment, gdy brat Ayten przyjechał do wioski - o co mu szło, o jej bezpieczeństwo, czy zły był na sukces rządowego programu zapładniania młodych Turczynek przez jurnych Bułgarów?

aktorka grająca Ayten jest śliczna :-)

wypędzenie Muzułmanów w Bułgarii jest dla mnei nową wiedzą,
interesują mnie Bałkany, gdzie pomieszanie religijne i narodowe jest powszechne,
to jest dla mnie nowy wątek

S.

Zgodzę się w pełni, że film "Skradzione oczy" jest raczej niespójny. Tego
właśnie słowa brakowało mi po obejrzeniu i w trakcie przemyśleń nad filmem.
Reżyser filmu chyba do końca nie miał jasnej wizji swojego dzieła. Moment
przejścia od traumatycznych zdarzeń do życia w szpitali wydaje się wyrwany
z kontekstu i zupełnie nielogiczny dla widza na początku. Poza tym reżyser
nie wiedział chyba, w jakiej konwencji prowadzić film i jak prowadzić
aktorów, więc trochę tu farsy, elementów komediowych i dramatycznych, ale
zupełnie do siebie nie pasujących.
Generalnie film oceniam z mieszanymi uczuciami. Raz oglądało się dobrze,
raz dłużyzny i zrywy scenariusza powodowały brak zainteresowania z mojej
strony. Więc ocena wypadkowa...
Można obejrzeć, ale jak ktoś nie zobaczy to też niewiele straci, choć idea
i temat filmy "Skradzione oczy" są istotne.