Skrzypek, który pojawia się na dachu w kulturze żydowskiej jest symbolem nadchodzącego nieszczęścia i kłopotów. W filmie zwiastuje on m.in. nadejście pogromów a także zmiany w tradycyjnym życiu żydów, przełamywaniu ich odwiecznych tradycji :)

Wg mnie skrzypek pojawia się zawsze w trudnych dla Tewjego chwilach i może być dla niego pewnego rodzaju pocieszeniem.

mnie granie na skrzypcach na dachu zawsze sie kojarzylo z robieniem czegos prawie niemozliwego, niebezpiecznego, karkolomnego.

"mnie granie na skrzypcach na dachu zawsze sie kojarzylo z robieniem czegos prawie niemozliwego, niebezpiecznego, karkolomnego. "

dla mnie to cos podobnego.. tzn. bardziej cos szalonego, spontanicznego. przeciez ten skrzypek zawsze pocieszal mleczarza, nijak mi sie kojarzy z nadchodzacym zagrozeniem. bardziej wlasnie moze jako natura zydow "kazdy z nas jest troche skrzypkiem na dachu".

dosc ciekawa pod tym wzgledem jest finalowa sekwencja. na poczatku zydzi z miasteczka ida na lewo, przekraczaja most, dalej ida na lewo. mozna to odczytac jako nastepstwo owego zalamania tradycji (corki mleczarza same o sobie decyduja, jedna zarecza sie z komunista-radykalem, druga wychodzi za rosjanina), ze wlasnie wraz z koncem tej zamknietej cywilizacji, nastala nowa epoka. marsz na lewo, czyli na zachod, czyli do usa... no a potem jak sie pojawia skrzypek to kamera sie odwraca i maszerujemy w prawo- czyli na wschod, czyli tak jak mojzesz do ziemi obiecanej, czyli powrot do zrodel, czyli wspomniana ekspansja na zachod z jednoczesnym zachowaniem owej natury zydowskiej, kultura i tradycja sa na granicy wyginiecia, ale skrzypek pozostal, skrzypek idzie z nami, nadal bedziemy zydami.

A mi do głowy przyszła taka myśl że każdy z nas jest trochę jak ten skrzypek na dachu. Bo życie każdej istoty jest pełne obaw i strachu (można zlecieć z dachu) ale z drugiej strony tak wspaniale jest stać i grać na skrzypcach (czyli cieszyć się życiem). Właśnie ten kontrast śmierci do życia pozwala nam na dostrzeżenie jakie życie jest wspaniałe.

skrzypek jest tradycją. gra na dachu, co wydaje się być równie niemożliwe, jak kultywowanie tradycji. prawdą jest również skrzypek będący zwiastunem tragedii, nieszczęść, co chyba łatwo dopasować do losu narodu Tevye. Ostatnia scena wydaje się więc tragicznym zatoczeniem koła.Kultywowanie tradycji staje się prawie niemożliwe (czego najlepszym przykładem są córki Tevyego), a dopełnieniem losu (przeciwstawieniem spokoju, bezpieczeństwa i szczęścia w Anatewce) jest ciągła wędrówka. Okupiona cierpieniem i stratą.

,,bez tradycji bylibyśmy tak chwiejni jak skrzypek na dachu"

,,bez tradycji bylibyśmy tak chwiejni jak skrzypek na dachu"


Skrzypek na dachu -żyd, kochający tylko jedną rzesz-skrzypce
na dachu-niepewny grunt pod nogami
najprościej jak się da
pojawiał się zawsze, gdy stało się coś niespodziewanego

Film bardzo dobrze odzwierciedla to, że coraz to nowsze pokolenia nie chcą żyć jak starsze.

Dla mnie Skrzypek jest uosobieniem tradycji. Jest taka scena, w której Tewie wspomina Chawę po tym jak ona się sprzeciwia jego woli i bierze ślub z Fiedką. Chawa tańczy z siostrami, one powoli odchodzą do swoich mężów i ona zostaje sama - po lewej stronie ekranu stoi postać Skrzypka po prawej Fiedka. Skrzypek gra przyciągając do ostatniej chwili jej uwagę... a ona przez chwilę jakby nie mogła się zdecydować co wybrać. Ostatecznie wybiera Fiedkę. Myślę, że w tej scenie Skrzypek symbolizował tradycję i tożsamość żydowską - Chawe wybierając Fiedkę równocześnie jakby porzuca Skrzypka.. tak to widzi jej ojciec, który równocześnie nie potrafi znaleźć dla córki innej opcji.. ta scena jest bardzo symboliczna