Nie będę znęcał się nad Seagalem. Ma chłop już swoje lata, a zarabiać jakoś trzeba. Pewnie żyje w stresie i przez to tyje. Dajmy już mu spokój. Weteranom powinniśmy okazać szacunek. Mnie chodzi o coś innego. Ten film jest ledwo przeciętny, ale to przecież nie komedia ani parodia. Nie znoszę, jak twórcy takich obrazów mają widzów za durniów. A tu ewidentnie mają! Zwrócę uwagę na jedną tylko scenę, choć jest tu takich wiele. W pierwszych scenach filmu grupa amerykańskich, zaprawionych w bojach żołnierzy przemieszcza się poprzez zaułki, opustoszałe uliczki i zniszczone budynki, żeby dotrzeć do czekających samochodów. Żołnierze wychodzą z jednego z budynków na małą uliczkę. Jest ich kilku i tłoczą się w wyjściu, jak dzieci. Po wyjściu na uliczkę WSZYSCY, jak jeden mąż, obróceni są na lewą stronę od wyjścia, wystawiają tyłki na prawo. Nikt z tej gromady nie wie i nie widzi, czy cokolwiek dzieje się na prawo od nich. W takim momencie jeden talib, który wyskoczyłby zza rogu, krótką serią natychmiast skosiłby wszystkich. I to ma być profesjonalny, elitarny oddział amerykańskiego wojska? Zabrakło im pieniędzy na dobrego konsultanta od taktyki wojskowej? W realność takich scen uwierzą może chyba tylko urocze panie przedszkolanki na zajęciach z przedszkolakami w parku, ale nie taki stary wiarus po 2-letniej służbie wojskowej, jak ja. Postuluję, żeby za takie filmy były jakieś kary! I to nie dla aktorów!