Miesiąc temu przeczytałem powieść Toma Roba Smitha "Child '44" i pełen enentuzjazmu oczekiwałem na filmową adaptację, bo książka ma potencjał na świetny materiał pod thriller i to nie byle jaki, bo powieść dotyka wielu aspektów i nie można jej jednoznacznie zaszufladkować do którejś z kategorii.

Osoba odpowiedzialna za scenariusz widać nie miała problemu z określeniem do jakiej kategorii przypisać film i co ma ze sobą ów dzieło nieść. Otóż film "System" nie jest ani thrillerem w sensie kryminalnym, politycznym, ani też psychologicznym. Jest to po prostu anty-rosyjska propaganda w bardzo miernym wydaniu. Niech ta teza nie sugeruje żebym w jakiś sposób bronił Rosjan, szczególnie w kontekście obecnej sytuacji na Ukrainie. Oceniam wyłącznie film i przy owej ocenie nie uwzględniam swoich sympatii czy antypatii względem którejś ze stron. Uważam że zawsze jest dobry czas na obnażanie i krytykę zbrodniczych systemów i to niezależnie od sytuacji geopolitycznej. Sama powieść jest na tyle przekonywująca i wciągająca, że wydawać się mogło pasować do tej roli będzie idealnie.

Niestety, twórcy filmu zawiedli już na samym początku tworząc scenariusz będący niechlujnym i niespójnym zlepkiem pozbawionych oryginalnego kontekstu scen z książki. Mógłbym porównać każdą postać z powieści z tą z filmu i pokazać, że te filmowe w niczym nie przypominają książkowych i są po prostu nijakie. Mógłbym też opisać jak bardzo wątki książkowe zostały pozbawione pierwotnej wartości. Jednak takie rozbijanie tematu w przypadku tego filmu byłoby stratą czasu bo po co rozwodzić się nad tym czym ten film nie jest. Krócej będzie podsumować czym jest.
A jest to po prostu marnej jakości, zupełnie nieprzekonywujące kino propagandowe mające pokazać jak bardzo źli są ci Rosjanie. Jak bardzo słaba to propaganda idealnie pokazuje lubiany przez Amerykanów zabieg naśladowania wschodniego akcentu. W tym filmie brzmi to karykaturalnie. I nie chodzi już o sam fakt tego jak to brzmi, ale o to jaki stosunek do tego pomysłu mają sami aktorzy. Otóż pod koniec filmu, oprócz głównego bohatera w tę (nazwijmy to) zabawę nie bawi się już właściwie nikt. I właściwie ten fakt mówi o filmie więcej niż wszystkie inne jego aspekty.

PS. Mam nadzieję, że kontynuacji nie będzie..