Skręca mnie, gdy oglądam takie rzeczy. Biały człowiek jest zły. Biały człowiek niesie zniszczenie itd. itp. Zakłamanie w co drugiej cenie. Nie wiem czemu, ale biali jakoś lubią się samobiczować, kręcąc takie filmy.
Zwłaszcza że w fabule mamy też klasyczny kidnaping - nikt mi nie wmówi, że w imię fascynacji kulturami pierwotnymi, ot tak pogodziłby się z zaginięciem dziecka na 10 lat. Nawet Cejrowski oszalałby z rozpaczy, gdyby któraś z jego córek przepadła bez wieści na lata, choćby w samym środku dżungli. Dziecko to dziecko, rodzina to rodzina.
Historia tego chłopca jest identyczna, jak historie dzieciaków zwerbowanych przez sekty. Jest porwanie dziecka i ciche zniknięcie. Następnie pranie mózgu (czyli tzw. reedukacja - "tam jest świat martwych, a jedyny żywy, prawdziwy świat jest tu u nas"), a następnie przeszkadzanie ojcu w zabraniu dziecka do domu.

Ok, możecie mówić, że skoro on wychował się w tym plemieniu, to dla własnego dobra powinien już tam pozostać.

Ale w identyczny sposób działają u nas tzw. rodziny zastępcze, które po odebraniu dziecka rodzicom, nie chcą go potem oddać, a psychologowie z Pomocy Społecznej sugerują, że skoro dziecku jest tam "dobrze", to powinno już w tej nowej "rodzinie" zostać. Kto nie wierzy, że dochodzi do takich sytuacji, niech przejrzy archiwa Sprawy Dla Reportera. W ostatnich latach było tam sporo na ten temat.

Film, jak widzę, wielu zachwycił. Widzowie dali się ponieść romantycznej scenerii i tradycyjnej sugestii "zły biały człowiek". Jednak w rzeczywistości odebrali by tę historię jak zwykły kidnaping.