Struktura - Film jest lekki, prosty, przejrzysty z bardzo łatwym do zrozumienia przesłaniem. Ta struktura tego jak ten film został zrobiony pokrywa siez tym o czym jest ten film, czyli o prostym życiu prostych ludzi w dżungli. Można poczuć, jeśłi ktoś potrafi się wczuć, w wielu momentach tą prostotę i dzięki temu przejrzystośc i nieskomplikowaność życia, taki powrót do podstaw, brak komplikacji które ludzie wraz z rozwojem cywilizacji sami sobie wymyśłają, bo chca "coś wiecej od życia". Muzyka, myśłałem że to jakis vangelis, ale chyba jednak co innego, jest wyjątkowo dobra w niektórych momentach.
Centrum tego filmu czyli ta wioska, którą Ci jej mieszkańcy nazywają centrum świata to jest taka trochę utopia, taki raj na ziemi, zagrożony przez chciwość i zło, czyli klasyczny motyw juz na początku Biblii to było że ludzie raj stracili i zamienili to na zło. Tu jest dokłądanie to samo pokazane tylko jeszcze jakimiś "współczesnymi" resztkami tubylców co się ostali gdzies tam w dżungli. Tubylcy też w prosty sposób dzielą się na dobrych i na złych. Fajne jest to że ja żyję w takich czasach, gdzie są albo były jescze niedawno takie miejsca odcięte od reszty cywilizacji, za 100 lat moze juz wogóle czegoś takiego nie być - nie chodzi mi tu o utopijny raj na ziemi tylko mijesca odcięte od cywilizacji jeszcze sprzed ery internetowej - gdzie wszsycy razem są online (na rok wspołczesny jak to pisze 2021, łątwo na social media można znaleźć profile ludzi, którzy chociażby gdzieś tam przy dżungli amazońskiej żyją).
To co mi się podobało w tym filmie to sposób widzenia przez tych ludzi - koniec dżungli widzieli jako koniec świata, a to co jest za dżunglą jako "dead land", czyli odwrotnie niz 'my" to widzimy, że jak się kończy miasto zaczyna jakis las to juz jest koniec, a tam dalej jest jakaś dzicż. Oni widzieli dżunglę gdzie są te wszytkie rosłiny i zwierzęta, jako świat, a to co jest poza dżunglą jako śmierć. W tym momencie ja się poczułem, że ja żyje na cmentarzu w betonowej dżungli w sztucznym świecie wytworzonym przez ludzi i nie wiem co to wogóle jest prawdziwe życie, dodatkowo jeszcze w tym betonowym świecie ludzie tworzą kolejny wirtualny podświat, w którym żyją. To jest włąśnie plus tego filmu takie proste łatwo zauważalne kontrasty.
Nie będę tutaj wchodził w ocenianie że w dżungli nie ma medycyny leków, że w cywilizacji betonowej są i dobre i złe rzeczy, zę nie że cąła ludzkosć jest jakaś zła, czy dobra,a że w dżungli jest moralnie dobre życie i jakieś inne takie porównania-oceniania, chodzi o to że ten film pozwala poczuc takie proste życie i jednocześnie jak się człowiek wczuje w to proste życie to ten film pokazuje też to co przeszkadza i próbuje zniszczyć to takie "życie w raju jak trzeba" na zasadzie takich mocno odczuwalnych kontrastów one są i wizualnie pokazane i dźwiękowo i można też je poczuć w środku i w tej formie jako taka rozrywka sie sprawdza.