Jest to jeden z nielicznych filmów, które tak trudno mi ocenić. Z jednej strony świetny klimat- mamy małe przedmieście, w którym jest dziwna atmosfera, są tu też dziwni sąsiedzi, ludzie (jak facet od przeprowadzki) i jeszcze dziwniejszego pana jeżdżącego vanem, który sprzedaje lody, nawet w nocy. Tak naprawdę cały czas odbijamy się od jawy do snu, oniryczny klimat, który tu panuje wciąga, ale jednocześnie czasem przynudza. Niestety, ale większość tej produkcji niemiłosiernie się dłużyła i było tu więcej z oglądania jak samotna, seksowna mama spędza trzy dni bez rodziny, bawi się, pali trawkę, flirtuje z chłopakiem o połowę od niej młodszym niż samego horroru. Wątek mordercy jak najbardziej na plus, swoim ekscentrycznym zachowaniem i tą creepy muzyczką sprawiał, że część tego filmu nie była zła. Końcowe sceny trochę za bardzo idiotyczne, choć może to dlatego, żeby podkreślić ten cały oniryczny zabieg. Nie mniej całościowo film dziwny, trafi zapewne do węższego grona. Ja jestem tylko w części usatysfakcjonowana, nie mniej nie powiem, że nie polecam. Warto zobaczyć, może komuś trafi do gustu.