Nie prowadzi za rączkę i nie pozwala się zamknąć w ograniczonym logiką świecie. Trzeba być uważnym i angażować się w obraz i dźwięk, żeby silniej odczuwać, inaczej paplasz się w płytkiej sadzawce schematycznych dociekań i gubisz, w gruncie rzeczy - prosty przekaz.
Tymczasem wątek przewodni jest czytelny. Gdzieś na prowincji żyje rodzina. Ojciec jest niczym brakujące ogniwo - gdy go zabrakło, więzy się rozluźniają, wspólnota tych ludzi rozpada się. Często tak się dzieje, gdy rodziną zawiadywał pan i władca, który tłumił indywidualizm u pozostałych.
Nie wiadomo zresztą, czy wszyscy się w tej prowincjonalnej dusznej atmosferze dobrze czuli przed jego śmiercią. Zapewne nie bo Louis nie tylko ucieka, zrywa też wszelkie kontakty z rodziną i do końca musimy domyślać się, czy była jakaś konkretna przyczyna. Wg mnie nie było. Wystarczą pierwsze sceny z jego powrotu, żeby dotknąć tej prawie fizycznie gęstej atmosfery, gęstej od wzajemnych żalów i pretensji. Wszyscy w tym domu chorują na niespełnienie i Louis fizycznym pojawieniem się boleśnie im o tym przypomina. Dlatego co chwila eksplodują silniejszą od nich, nieokiełznaną złością, agresją. Kierują ją przeciwko niemu, żeby "ocalić" siebie, to tez jest bardzo prawdziwe i "naturalne" zachowanie, klasyczne wypieranie.
Ten film w pewnych momentach poraża realizmem. Podkreślanym przez dźwięk. Dolan dotyka swoim paluchem bolesnych dla ego miejsc człowieka. Kapitalne jest to że dosłownie zatrzymuje te sceny, statycznie każe obserwować ich twarze. I to tez w genialny nie-bezpośredni sposób, czyli odbija to co dzieje się z trojgiem krewnych poprzez mimikę twarzy dwojga osób "spoza układu", czyli poprzez Luisa i Catherine. Catherine jest niemal wciąż zszokowana zachowaniem osób które zdawało się że znała, a Louis wydaje się jej swoim milczeniem przekazywać "tak, to co widzisz jest prawdą, to właśnie są moi 'dawni-bliscy'". Kapitalne budowanie napięcia plus scena kuliminacyjna odkrywają w tej rodzinie to, co w nich siedziało najgłębiej, na czym najbardziej im zależy albo co naprawdę ich boli.