Patologiczne rodziny to norma w filmach Dolana i też mnie zaczyna to irytować, choć zwolennicy są zdania, że dzięki temu nie ma nudy.
Natomiast gdzie widzisz "homoseksualne lobby"? Akurat to jest chyba pierwszy film kanadyjskiego reżysera, w którym właściwie nie ma wątku homo. Bo trudno wątkiem nazwać samą informację o orientacji bohatera, czy też jedną scenę rozmowy telefonicznej z partnerem, którego nie było nam widzom dane nawet zobaczyć. Zero scen seksu zero informacji o związku.

"Natomiast gdzie widzisz "homoseksualne lobby"?
Scena, gdy przeżywa retrospekcję seksu ze swoim partnerem (długowłosym). Ten pokazuje mu na odchodne przez szybę "fakolca" (uwielbiam ten makaronizm z dzieciństwa :-)) Przytula się i "wącha" materac stojący w nowym mieszkaniu matki i rodzeństwa? Zostaje wówczas "Złapany" przez szwagierkę na gorącym uczynku podczas tego uniesienia? Na koniec dowiaduje się od brata o śmierci swojego kochanka...?
Zgadza się?

To była niezwykle zdawkowa i bardzo subtelna scena, pokazano ją jak przez mgłę. Skoro bohater jest gejem to co miał wspominać? No i jakie w tym "lobby"?

ok:-)