Martin McDonagh nie kręci dużo filmów. Kiedy jednak już to robi, my widzowie możemy być pewni, że otrzymamy coś świeżego, oryginalnego i nieprzewidywalnego. Tak było z doskonale epatującym czarnym humorem „Najpierw strzelaj potem zwiedzaj”, spektakularnym, acz nieco spłyconym „7 psychopatów” i tak też jest z bez wątpienia najlepszym z jego dotychczasowych filmów, "Trzy billboardy za Ebbing, Missouri". Ten najbardziej złożony, pełen szarości i niejednoznaczności film irlandzkiego reżysera, ukazuje jaką siłą motywującą i siłą sprawczą jest gniew. Jak złość niszczy nie patrząc często kto lub co jest jej ofiarą oraz czemu jedynym na nią lekarstwem, jest empatia. Ta sama, którą mimo tego jakie decyzje i jakich czynów podejmują się bohaterowie filmu, obdarza ich reżyser, a wcześniej czy później – ku naszemu zaskoczeniu – my sami.

Czy Trzy billboardy za Ebbing, Missouri to najlepszy film na tegorocznych Oscarach? Wciąż tego nie wiem. Jednak na pewno to jeden z tych filmów, które w głowie i w sercu będę nosił jeszcze długo, wracając do niego nie raz, nie dwa, a prawdopodobnie więcej razy. Czy może być więc lepsza rekomendacja?

Cała recenzja: http://okiemfilmoholika.pl/filmy/trzy-billboardy-za-ebbing-missouri-recenzja-fil mu/