W opisie są błędy ortograficzne, np. "przeciwstawił się władzą", zamiast władzom, poprawiłem tylko to i co dostaję:

komentarz osoby sprawdzającej
1 czesc do poprawek stylistycznych, sa powtorzenia, mozna dopracowac opis, 2 czesc - do usuniecia, zapoznaj sie z FAQ
osoba sprawdzająca
Bradddock

zapoznaj się z...

Wspaniały, choć niestety mało znany film. Choć z reguły nie przepadam za kinem surrealistycznym, "viva la muerte" podbił moje serce. Poprzez szokujące, często wręcz wywołujące obrzydzenie fantazje młodego chłopca ukazuje wpływ religii i wojny na umysł dziecka.
Po prostu trzeba zobaczyć.

to chyba wolę subtelne przekazy. Np. "Duch roju". Tu zraziły mnie kolorki. Strasznie mechaniczne podejście.

zaskoczenie duże,oj zaskoczenie !
sądziłem,że w Viva la muerte,surrealizm będzie opierał się na tym co u Jodorowskiego.
jednak w tym oto dziele,ten gatunek jest tylko odskocznią od głównej fabuły,która na pierwszy rzut oka <jakieś 10 do 15 minuty> będzie opowiadać o dojrzewaniu małego chłopca Fando (takie Zmory...

skojarzyło mi się z 'Musimy porozmawiać o Kevinie' ze Swinton
Dobry film, chociaż nie zalecam przy obiedzie

Film Arraballa to niewątpliwy klasyk awagardowego kina europejskiego, dlatego brak wpisów pod tym tytułem nieco mnie zdziwił. Swietny obraz, który jest wzbogacony świetnym koloryzowanymi wstawkami, to film niewątpliwie kontrowersyjny nie mniej niż "Salo" Pasoliniego. Właśnie z tworczością włoskiego reżysera "Viva la...

Po kwadransie wiadomo już wszystko. Bohaterowie nie zmieniają się ani na jotę, żadnej akcji nie ma i nie będzie, są "scenki" z rozmaitymi pomysłami na ukazanie "okrucieństwa świata". Ponieważ poza tym w filmie nic nie ma, więc co by nie wymyślić, to i tak napięcie opada, gdyż człowiek także z "teatrem okrucieństwa" się...

Treściowo: Kościół zły, reżim wojskowy też, a w tym wszystkim dorasta mały chłopiec któremu brakuje ojca którego pochłonęła rewolucja.Jego dorastaniu towarzyszą wykolejone wizje poprzez które postrzega świat.
Z jednej strony surrealizm to mój ulubiony gatunek, ale z drugiej w tym filmie jest tak duża dawka...

Film ze wszech miar wstrząsający, brutalny i poetycki zarazem. Dużo wątków zbieżnych z "Fando i Lis" (nawet podobnie się zaczyna), choć jednak to zupełnie inna koncepcja budowy surrealizmu (w porównaniu z tamtym tytułem, "Niech żyje śmierć" to nawet realizm :)).

O tym filmie można powiedzieć wszystko: piękny, ohydny, urzekający, wstrętny, mądry, chory, szczery, okrutny, gorszący, wspaniały, gwałtowny, poetycki, malarski etc. Nie ma wątpliwości, że to wielkie dzieło i porażające zarazem. Przykuwa uwgę, absorbuje, ale momentami odpycha, przeraża. Jest rzuconym w twarz...