Film z fatalnym scenariuszem, z jakimś tam zauważalnym wątkiem głównym który i tak nie zostaje wyjaśniony (?), wątki poboczne i postacie drugoplanowe to już w ogóle zagadka ale nie z tych tajemniczych tylko z tych bzdurnych, niepotrzebnych, na zasadzie: "czemu tak jest?". Postacie grane przez Żurka i Simlata, skądinąd dobrych aktorów, snują się bez celu po ekranie; drugiego z nich zapamiętałem głównie z tego że powiedział "dzień dobry" jakiejś typiarze przy klatce schodowej co świadczy o poziomie scenariusza :) Jaka była rola postaci granej przez Bończaka i jaki był jego związek z Ernestem (Frycz), kim była wspomniana typiara z córką, gdzie one wyjeżdżają i po co?
Te i wiele innych pytań pozostawiają widza bez odpowiedzi, no chyba że coś przeoczyłem. Czy istnieje jakieś wyjaśnienie, jakaś interpretacja całości, czy ten film tylko jest sobie bo jest? Wątek polityczny tutaj to krótkie parsknięcie śmiechem, tyle znaczy w fabule. Tutaj w ogóle trudno mówić o jakiejś fabule.
Plus tylko za mroczny, psychodeliczny, początkowo nawet niepokojący klimat który jednak szybko jest niszczony przez nudę. A propos nudy, film trwa niecałe 80 minut więc malutki ukłon w stronę twórcy że nie chciał pociągnąć tego dłużej. Zresztą, nie było już z czego. Jeden z nielicznych pozytywów to także ścieżka dźwiękowa; muzyka końcowa autentycznie mi się podobała.
Za te delikatne uprzyjemnienia przykrego seansu przyznaję 3/10 ale bardzo naciągane i nawet z czymś w rodzaju wyrzutów bo taka ocena i tak jest za wysoka dla tego dzieła.