Eh. Sequel, który byłby o niebo lepszy gdyby nie te żałośnie, wręcz kreskówkowo wyglądające... potwory? (to słowo jest tutaj chyba nadużyciem) Psują całkiem klimat i wszelką nadzieję na utrzymanie dobrej atmosfery grozy. Strachu nie ma sensu w tym filmie wyszukiwać, bo i tak go nie znajdziemy. Widać, że Henenlotter miał tutaj już trochę większy budżet, toteż animacja Beliala nie jest już tak infantylna jak w pierwszej części. Z drugiej strony sam jego wygląd podobał mi się już znacznie mniej. Tutaj ten potworek wygląda mimo wszystko jakoś tak bardziej... ludzko, traci na swojej dziwaczności i wyobrażeniu istoty nie z tego wymiaru :) W jedynce był on naprawdę uroczo kiczowaty. Poza tym, fabuła jest w sumie ciekawa, ale i tak najciekawiej jest w zakończeniu kiedy wreszcie zaczyna się dziać coś spoza szablonu i schematów. A scena kopulacji Beliala... hmm... z jednej strony przyjemnie obrzydliwa, z drugiej - całkowicie zbędna i wepchana na siłę, można było się spokojniej bez niej obyć. Natomiast pomysł na zakończenie filmu oceniam za udany. Sceny mordów wyglądają na pewno lepiej niż ostatnio, ale i tak jest ich tak niewiele, że trudno coś więcej na ten temat powiedzieć. Podsumowując, film oceniam jako słabszy od poprzednika. Choć myślę, że drzemał w nim potencjał, to został on zmarnowany głównie przez te beznadziejnie nieciekawe "potwory" i ich charakteryzację. Moja ocena: 4/10.