Również dałam taką ocenę. Film zapada w pamięć mimo, że część scenariusza kuleje.
Jestem pod wrażeniem tego co zagrał del Toro. Było to przekonujące i zarazem można było się utożsamić z bohaterem w pewnym strachu, niewiedzy(nie wiem jak to nazwać).
Wątek miłosny ciekawy, delikatnie wpływa do naszej opowieści początkowo niezauważalny później nabiera koloru. Fabuła nieco kuleje, ale motyw nawiązania do przypowieści biblijnej o synu marnotrawnym jest wyrazem dziwnej relacji ojca i syna, którzy mają do siebie żal o zaległe sprawy z przeszłości, ale jednocześnie są ludźmi kochającymi się w pokrętny sposób.
Postać detektywa - człowieka pragnącego logicznie wyjaśnić serię zabójstw i jednocześnie zderzający się z prawdziwym koszmarem niedającym objąć się umysłem, legendą, która powinna straszyć wyłącznie niegrzeczne dzieci.
O grze aktorskiej mogę powiedzieć tyle że jest jednym z lepszych elementów tego filmu, prócz Hopkinsa nie wiem czemu, ale drażnił mnie sobą. Pozytywnie wygląda oprawa graficzna i zdjęcia. Do negatywów zaliczę zbyt dużą ilość latających flaków i takie iście hollywoodzkie samotne pogonie za bestią oraz walka między wilkołakami prowadzona z wielkim rozmachem a małym realizmem. Warto obejrzeć mimo, że dużo pojawia się ostatnio takich produkcji o wilkołakach i wampirach, ale ten dziwnie pozostaje w pamięci.