Zacznę od tego że oryginalny „The WolfMan” z Lonem Chaney Jr. Jest moim ulubionym ze
wszystkich horrorów Universala. Ktoś wpadł na pomysł aby zrobić remake 70-letniego klasyku, i
niestety ale efekt końcowy jest ułomny i rozczarowujący.
Zacznę od tego, że film ma naprawdę piękny, mroczny, brudny i gotycki klimat. Idealnie pasuje do
historii i nastawił mnie pozytywnie do całości. Obsada również trafiła się całkiem niezła. Hopkins
gości w gotyckim horrorze po raz drugi, a i Hugo Weaving spisuje się znakomicie. Osobą która
się nie spisuje natomiast jest Benico Del Toro. Ten pan jest drętwy i pozbawiony jakiegokolwiek
polotu. Samo w sobie to jest złe, a gdy pomyślę że ma on zastąpić Lona Chanem Jr. To mam
ochotę zgrzytać zębami. Postacie jednak, jak i sama fabuła przeszły przez szereg zmian, niektóre
udane, a niektóre były idiotyczne.
Film, podobnie jak oryginał zaczyna się od melodramatycznego wstępu. To jest ok., bo
zarysowuje postacie, ich relacje… no może poza romansem Gwen i Lawrence’a. Ten wypada
słabo bo nie poświęca się mu dużo czasu.
Wszystko psuje się jednak gdzieś po 20stu minutach, gdy pojawia się wilkołak.
Czemu Maleva ratuje Larry’ego. Wie doskonale że też stanie się wilkołakiem i pomimo tego, że
wszyscy ja od tego pomysłu odciągają, on nikogo nie słucha. Przecież wiadomym jest że on
będzie zabijać! Zresztą później mieszkańcy miasta sami chcą go schwytać. Nie podoba mi się
też że istotna dla oryginału postać, tutaj została całkowicie marginalizowana. Baa, mogłoby jej w
ogóle tu nie być.
Detektyw Abberline jest w tym filmie niezwykłym bufonem i debilem. Cały czas twierdzi że
morderstw dokonuje jakiś maniak chociaż wszyscy dookoła widzieli wielkiego wilka. W
oryginale, policjant który tam występował Pp PROSTU POLOWAŁ NA WILKA! Razem z
mieszkańcami rozkładał sidła i polował na cholernego wilka. Jednak ten kretyn tutaj nie
dopuszcza do siebie takiej możliwości i wini za wszystko Larry’ego, również bez żadnego
logicznego wytłumaczenia. Dopiero gdy sam widzi jak Talbot zmienia się w wilkołaka, to dopiero
zaczyna wierzyć w to wszystko. Swoją drogą, scenariusz bardzo naciąganą drogą stara się
pokazać że, „o hej, on jednak miał racje co do Talbota”
Inną konsternującą sceną była ta w której Larry każe Gwen wyjechać tłumacząc jej że robi to dla
jej dobra. Problem polega na tym, że ta scena ma miejsce przed pierwszą przemianą Larry’ego
w wilkołaka. Pierwsza moja myśl to „Nie pominęliśmy czegoś?” Później Larry tłumaczy to
wszystko mówiąc „ten dom jest nawiedzony.” Bezsens. W oryginale to Larry chciał wyjechać żeby
ratować Gwen od siebie, zresztą miał na swoim koncie już kilka trupów.
Rozwala mnie też to że, w tym filmie wszyscy wszystko wiedzą. Gdy Larry zmienia się w wilkołaka
pierwszy raz, wszyscy już są na miejscu w lesie ze strzelbami z przygotowanymi pułapkami.
CGI w tym filmie jest na poziomie „Zmierzchu”. Wszystkie zwierzęta są komputerowo
wygenerowane i wyglądają koszmarnie. Sam Larry po przemianie, w tych kilku momentach gdy
nie jest wygenerowany komputerowo, wygląda naprawdę fajnie, przypominając klasyczny wygląd
wilkołaka z filmu Waggnera. Sama charakteryzacja może i na Saturny zasłużyła, ale Oscary to
duża przesada.
W wielu momentach też niestety ale wieje nudą. Jest kilka scen akcji i między nimi trafiają się
potworne przestoje. Właściwie taka konkretna akcja zaczyna się gdzieś w ostatnich 30stu
minutach. Wilkołak robiący zadymę na ulicach Londynu wygląda fajnie, ale to tylko tyle.
Nie wiem komu poleciłbym ten film. Fani oryginału znajdą jakieś plusy, ale będą zawiedzeni
poziomem całości. Film jest po prostu zbyt głupkowaty, a dla osób które po prostu szukają
horroru żeby wyskoczyć z fotela przy najbliższym straszaku – zbyt nudny.