... standard. Kolejny podwórkowy krytyk, a do tego jeszcze mędrzec, mentor i wróżbita. Każdy lubi co lubi, każdy ma swój gust, a o gustach się nie dyskutuje.

andrzej_antek - kompletnie się z Tobą nie zgadzam .

To o czym innym można dyskutować jak nie o upodobaniach?

Ostatnio zauwarzyłam, że na filmwebie 80% komentarzy stanowią kłótnie typu "mi się nie podobało" - "to po co wchodzisz na stronę poświęconą temu filmowi"; "mi sie nie podobało" - "więc się nie znasz albo jesteś za mało inteligentny". Oczywiście to jest w wielkim uproszczeniu, ale widzaiałam już nawet komentarze dosłownie takie, jak przytoczyłam. Czy tak mało ludzi stać na konstruktywną krytykę albo zachwalanie filmu niekoniecznie uwagami typu "tylko dla mądrych, głupi go nie docenią"?

Dla mnie jest to film bardzo głęboki, nie uważam, że jest za długi. Nie jest specjalnie dynamiczny, ale nie poczułam się znudzona ani przez chwilę. Z resztą sama akcja filmu jest umiejscowiona gdzieś prawie "na końcu świata", wszystko jest senne, spokojne.
Nie podobał mi się tylko wątek Ojca Joga (?). Nie wiem, mam wrażenie, że troche schematyczne. Jesli bohater jest ekscentrykiem zawsze występuje człowiek, który go nie lubi, walczy z nim, ale na końcu okazuje się, że tak naprawdę mu zazdrości i zostają przyjaciółmi (w mniejszym czy większym stopniu). No i jeszcze powtót Tishona. Przez to Anatolij nie uporał sie z brzemieniem, tylko zostało ono z niego zdjęte zdjęte. Miałam wrażenie że to nie do tego zdążał film, czekałam na oczyszczenie bohatera, ale nie w takim sensie.

Ogólnie jesdnak film mi się podobał, czy to znaczy, że jestem niezwykle mądra i stanowię kwiat polskiej młodzieży?

"No i jeszcze powtót Tis(c)hona. Przez to Anatolij nie uporał sie z brzemieniem, tylko zostało ono z niego zdjęte zdjęte. Miałam wrażenie że to nie do tego zdążał film, czekałam na oczyszczenie bohatera, ale nie w takim sensie."
Bo tak naprawde to nasz ojczulek czekał pokornie na działanie Pana który decyduje, on sam może grzeszyć ale wybacza tylko Bóg lub ewentualnie daje taka możliwość, tym których skrzywdziło się, cały film był chyba o tym jak człowiek musi zdac się na łaskę pana i poddać się jego woli.
Dla mnie ten film jest dość interesującym obrazem ukazującym duchowość rosyjską/prawosławną (jak ktoś się lepiej zna w temacie to niech coś napisze), choć studentem teologii nie jestem to czuję się jakoś zaspokojony przez ten film, intelektualnie w tym względzie
czemu nikt nie pisał o komizmie tej postaci, sytuacji. Poza tym film świetnie wpasowuje się w formę moralitetu, są komiczne elementy wyśmiewające powierzchowną religijność etc. Takie watki radze poruszać a nie "onanizować" się swoim wyrobieniem filmowym, toż to pycha i próżność, które też były w tym filmie troszkę wspomniane nie? Jeśli zatem autor tego wątku obejrzał film a potem takie bzdury pisze to ma poważny problem. (Krytykuję tezy nie osobę)
Pisze to niedojrzały młokos który na filmie się śmiał czasem.

co to moralitetu - to tak... chcialbym z panem calkiem sie zgodzic. i ten moralitet jest spisany niby z podrecznika, poswieconego idei swietosci; czlowiek nie w stanie zrozumiec co w swiecie jest swiete, co zas jest profane i z tego zatem pochodzi dosc nietypiczne zachowanie (i poza tym zachowanie bardzo spolecznie-aktywne) ktore pozornie zlamia normy ludzkiego postepowania w swiecie laickim i w monasterze (niesluszne czyny podczas modlitwy).

Ten wątek był właśnie ciekawy. Anatolij miał "wejrzenie" w różne sprawy, ale ta prawda nie została mu objawiona. Jakby błąd młodości zadecydował o jego życiu. Moim zdaniem jego pokora i życiowa postawa została nagrodzona tym, że przed śmiercią otrzymał przebaczenie.
Jeśli chodzi o Joga, reprezentował typowe ludzkie cechy. Bez niego znów czegoś by brakowało.

Faktycznie posty są czasem okropne. Mało konkretów o filmach, za to częste wyzywanie autorów. Wnet nikt nikomu nie przepuści, byle tylko kogoś obrazić. Aż strach coś napisać...

Nie przesadzajmy z tą głebokością. To że film porusza tematy duchowe nie znaczy, że jest automatycznie bardzo głęboki. Przesłanie filmu da sie streścić w dwóch/trzech zdaniach a i nie jest ono jakoś specjalnie oryginalne. Ale też nie musi być. Mi się wręcz zdaje, że historia tu opowiadana jest, wbrew pozorom, tylko tłem podkreślającym magiczność całego obrazu. Bo przecież te zdjęcia są fenomenalne.

"Ten film powinieneś zobaczyć, jeśli uważasz się za dojrzałego człowieka."
brzmi poważnie, strach się bać...

pomijając tą patetyczną zachętę napiszę że mnie się podobał- w całości, i historia i tło. zdjęcia ooo tak, fenomen...

Jak dla mnie ciekawa powiastka filozoficzna z pięknymi kadrami i niestety kompletnie zawaloną oprawą dźwiękową, główny motyw powtarzany na pianinie co 8 minut w pewnym momencie zaczyna drażnić.
Co do samej fabuły to może trochę schematyczna, ale spodobała mi się metafora wyspy i tego się trzymam.
Tak na 7,5 za zdjęcia ale daje 8.

Oglądaliśmy ten film na religii (jestem wyznania prawosławnego) i bardzo mi sie podobał! to film o tym jak człowiek szuka pomocy w modlitwie 10/10