Shinya Tsukamoto głównie kojarzy mi się z produkcjami, które nie szaleją pod względem ilości barw, jakie można podziwiać na ekranie, tym razem jednak i jego film momentami wybucha ferią kolorów. Tsukamoto snuje tu opowieść o dobru i złu w człowieku, o stawaniu się tym z czym się walczy, oraz niejako z boku o pragnieniu miłości. Oto mamy młodego lekarza, nagradzanego podczas leczenia rannych żołnierzy, mieszkającego z rodzicami i kobietą, którą pokochał, a która cierpi na amnezję, nie trzeba długo czekać aż pojawi się obiecany w tytule filmu "Gemini" i przejmie życie naszego bohatera.

Film jest stworzony z wielką dbałością, od doskonale dopasowanych kolorów, stonowanych w otoczeniu bohatera i jaskrawych w slumsach, których tak nienawidzi do makijażu zawsze zasłaniającego brwi postaci w filmie. Bardzo spodobała mi się muzyka, ale ścieżki dźwiękowe u Shinyi zawsze do mnie trafiają, szczególnie ta z "Tetsuo: The Iron Man", najlepszy jest motyw główny filmu, wykorzystujący partie chóralne, niezwykle nasilający mroczny i niemal horrorowy nastrój filmu.

Podobnie na wysokim poziomie zagrali aktorzy. Główne role zagrali Masahiro Motoki oraz Ryô - szczególnie spodobała mi się kreacje Masahiro. Warto wspomnieć też o pojawiających się w epizodach znanych aktorów. Dwa razy można zobaczyć Renji Ishibashi w roli żebraka, pojawia się też Tadanobu Asano, który ma okazję powywijać troszkę kataną.

Mimo, że tak w samych superlatywach opisuje ten film, to muszę stwierdzić, że scenariusz ma trochę niedostatków. Jak zwykle u Tsukamoto film jest krótki (ten trwa trochę ponad 80 min.). Cała historia mogłaby być bardziej rozwinięta - dłuższa i zaskakująca. Niektóre wydarzenia jesteśmy też w stanie przewidzieć (bądź co bądź - historia do ekstremalnie oryginalnych nie należy), na szczęście nawet gdy przewidzimy jakieś wydarzenie, to wciąż nie wiemy jakie będzie miało ono skutki.

Słowem zakończenia, Tsukamoto stworzył kolejny bardzo dobry film. Pod wzlędem wizualnym (ciekawa wizja slumsów) i dźwiękowym prezentuje się nadzwyczaj dobrze, również aktorzy nie zawodzą. Fabuła, mimo, że nie głupia i zawiera głębsze myśli nie jest zbyt skomplikowana. Sam film był też wg mnie nieco za krótki. Oczywiście polecam, kawał porządnego kina.