Krwawa gadka #2: Ludzie, przecież tu nikogo nie ma

Nie ma spania! Przed Wami kolejny odcinek "Krwawej gadki", najnowszego podcastu Filmwebu, w którym Michał Walkiewicz – człowiek, który nie boi się żadnego horroru –  opowiada Wam o swoich ulubionych filmach grozy. Czasem sam, czasem w towarzystwie, jednak zawsze z pasją i trwogą, jak należy. W końcu wszyscy lubimy się bać, a filmowy horror jest niezrównany w nazywaniu i oswajaniu naszych lęków. 


W drugim odcinku "Krwawej gadki" pod skalpelem Michała lądują niewidzialni ludzie wszelkich stanów i zawodów – "Niewidzialny człowiek" Jamesa Whale'a z 1933 roku, "Człowiek-widmo" Paula Verhoevena z 2000 oraz "Niewidzialny człowiek" Leigh Whannella z 2020. Dlaczego niewidzialność przeraża i zawsze będzie przerażać? Czym jest widzialność obcowania z niewidzialną materią? Dlaczego akurat te filmy, a nie "Niewidzialna kobieta" albo wersja Carpentera z Chevym Chasem? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w poniższym podcaście. Smacznego! 



Podcastu możecie wysłuchać również na Spotify, Google Podcasts oraz Apple Podcasts

W kolejnym odcinku posłuchacie o "Najściu" Alexandre'a Bustillo i Juliena Maury'ego - nie biorącym jeńców przedstawicielu nurtu tzw. francuskiej ekstremy. Później zaś zasugerowane przez Was "W paszczy szaleństwa" Johna Carpentera, czyli Lovecraft nie-Lovecraft. 

Dajcie znać w komentarzach, o jakich filmach, nurtach, trendach, rankingach, grach, zabawach albo monografiach konkretnych twórców chcielibyście posłuchać w kolejnych odcinkach! Karaluchy pod poduchy.