brawo dokładnie :) chociaż Eszterhas aż takim świetnym scenarzystą nie jest ...

z pewnoscia nie tak swietnym jak sam utrzymuje ,ze jest w w.w. ksiazce.

co do Showgirls to uwazam osobiscie ze to byl super film, nie wiem gdzie tam porazka ma miejsce??

W Hollywood najbardziej prze*ebane zawsze mają: reżyser, a zwłaszcza scenarzysta. Chyba, że są także producentami filmu. Wówczas naciski są znacznie mniejsze. Zawód scenarzysty w Hollywood jest ryzykownym zawodem. Wylewasz siódme poty, aby historia miała ręce i nogi. Następnie sprzedajesz swój tekst którejś z wytwórni. I jeżeli nie zasiadasz także na stanowisku producenta, no to masz poważny problem. Twój scenariusz może zostać sfilmowany albo i nie. Może przecież przeleżeć zamknięty w szufladzie przez kolejne 50 lat, a gdy już zostanie z niej wyjęty, wówczas okaże się, że jest nieco staromodny. Zatrudnieni zostaną trzej scenarzyści, którzy sprawią, że cały tekst stanie się bardziej aktualny. Ale wtedy, to już nie będzie twój scenariusz. A nawet gdy bez problemu twoja historia zostanie w szybkim tempie przeniesiona na ekran, nikt nie może ci zagwarantować, że na planie filmu współpraca z reżyserem będzie przebiegała wzorowo.

Eszterhas, to dobry chłop. Potrafi stworzyć fajne, rubaszne sceny i za to go lubię. A że nie wszystko mu się udaje, no cóż, czy zawsze musi? Scenariusz do "Nagiego instynktu", to jeden z najodważniejszych i najbardziej błyskotliwych hollywoodzkich scenariuszy lat 90-tych. I to w zupełności mi wystarczy.

"
Wysłałem kiedyś jeden z moich scenariuszy reżyserowi BRIANOWI DE PALMIE, którego niektóre filmy szczerze podziwiałem. Zadzwonił do mnie następnego dnia i powiedział:
-Napisałeś doskonały scenariusz, po prostu wspaniały. Nic, tylko kręcić.
-Więc go nakręcisz? - zapytałem uszczęśliwiony.
-Nie - odrzekł.
-Ale dlaczego? - zapytałem.
-Jest kompletny - odpowiedział. - Nie mam już przy nim nic do roboty.
-Możesz znaleźć obsadę, nakręcić zdjęcia, wyreżyserować film i go zmontować.
-Ale nie mogę do niego już nic dopisać.
-Przecież nie jesteś scenarzystą.
-Ale jestem reżyserem. Film musi być moim dzieckiem i muszę czuć, że jest moje. Muszę uczynić je moim, a nie mogę tego zrobić, kiedy jest już doskonałe.
-Może nie powinienem pisać doskonałego scenariusza? - stwierdziłem.
-Prawdopodobnie nie - odparł.
-A może byś przejrzał go jeszcze raz i uczynił go trochę mniej doskonałym, a potem wyreżyserował?
-Za późno. Zawsze bym już pamiętał, jaki był wcześniej, nigdy nie mógłbym zapomnieć, jaki był dobry.
-Może powinienem ci go wysłać, jeszcze kiedy miał postać roboczego tekstu.
-Tak, zanim stał się taki dobry.
-Zanim stał się zbyt dobry, żebyś go wyreżyserował.
-Tak, następnym razem przyślij mi scenariusz, gdy będzie jeszcze na etapie wersji roboczej.
"
-
Joe Eszterhas,
"Hollywoodzkie zwierzę"

"Podczas pewnego seminarium filmowego w jednym z college'ów reżysera COSTĘ-GAVRASA zapytano, dlaczego jedna z postaci w "POZYTYWCE" zachowywała się tak, a nie inaczej.
-Zapytajcie Joego - odpowiedział Costa - to on napisał, jak się mają zachowywać bohaterowie.
Ale potem kolejny student, i kolejny, i jeszcze następny zadawał to samo pytanie.
-Zdałem sobie sprawę, że oni nie rozumieją - powiedział mi potem Gavras. - Mówiłem im tyle razy, że nakręciłem TWÓJ scenariusz i przełożyłem TWOJĄ historię i TWOJE postaci na ekran, a oni wciąż uważali MNIE za autora, zupełnie jak maszyny"
- Joe Hollywoodzkie zwierzę