W natłoku komercyjnych filmów pokazywanych w telewizji, aż się prosi, by odświeżyć klasyczny repertuar filmowy. Stewart Granger niewątpliwie potrafił doskonale wybrać scenariusze pasujące do jego osobowości. Do bardziej znanych i lubianych jego kreacji filmowych należą bohaterowie (i to dosłownie) filmów kostiumowych. Rewelacyjnie zagrał w podwójniej roli w "Więźniu na zamku Zenda" (wg powieści Anthony'ego Hope'a pod tym samym tytułem). Dylemat głównego bohatera, czy iść za głosem serca, czy obowiązku, jest uniwersalny, ale w tym przypadku pokazany w pięknej oprawie. Jako Allan Quatermain w "Kopalniach króla Salomona" (wg powieści Henry'ego Rider'a Haggard'a) rycersko pomagał pięknej Deborze Kerr w poszukiwaniach jej męża. W "Scaramouche'u" jako Andre Moreau walczył z niesprawiedliwością społeczną okresu poprzedzającego czasy wielkiej rewolucji francuskiej. Wspaniale zainscenizowane pojedynki, wiele dowcipu słownego i sytuacyjnego, to z pewnością walory tego filmu. W "Pięknym Brummel'u" wkraczamy w świat mody i elegancji przełomu XVIII i XIX wieku. Flirty, zabawy, ekstrawaganckie bale, ukrywanie swoich uczuć. Oto rzeczywistość z jaką przyjdzie się zmierzyć głównemu bohaterowi. W "Lo spadaccio di Siena" gra rolę ochroniarza pięknej księżniczki (w jej postać wcieliła się śliczna Silva Koscina), która wydaje się niechętna towarzystwu narzuconego jej stóża. W przeciwieństwie do jej młodszej siostry, która szybko się w nim zakochuje. Znajdująca się pod obcym panowaniem Siena znajdzie ratunek w ochroniarzu księżniczki. W filmie "Młoda Bess" jako Thomas Seymour walczy z uczuciem do Elżbiety, późniejszej królowej Anglii. Perypetie sercowe głównych bohaterów dodatkowo komplikuje bardzo trudna sytuacja polityczna w kraju tuż przed wstąpieniem Elżbiety na tron. Jedną z ostatnich kreacji Stewarta Grangera, jaką widziałam, była epizodyczna rola Lorda Vulcana w "Meandrach miłości" (wg powieści Barbary Cartland). Mimo upływającego czasu zagrał wspaniale starzejącego się, bezsilnego wobec zachłannej żony - hazardziski lorda, który nie radzi już sobie z obowiązkami głowy rodziny. Pomijam jego znane kreacje w westenach (Gun Glory, czy Winnetou). Wielka szkoda, że tak rzadko mamy możliwość wrócić do oglądania klasycznego kina z tak dobrym aktorem, jakim był Sewart Granger.