Te "wymienne" głosy to zmora całego PRL-owskiego kina (choć i teraz się zdarza). Trudno powiedzieć z czego to wynikało, być może z nadmiaru obowiązków aktorów, którzy wtedy bardzo różnie przędli. Chyba tylko tak można to tłumaczyć, bo nie sądzę, by był to efekt czyjejś aż tak durnej fanaberii.

Emil - Troński był zabawny, taka "mumia" i te jego "pupy" oczywiście na filmie video z NRD :), już się u nas zaczynała nowoczesność i nawet "pornoski" wyszły z podziemia :).

Ten aktor (Emil) nazywał się Jerzy Bielecki i zdaje się zagrał też w którymś z odcinków "Życia na gorąco", które TVP pokazuje po zakończeniu emisji "07...".

Niestety "Życie na gorąco" w ogóle mnie nie kręci. Ale lubię muzykę z tego serialu, prawdziwie sensacyjna.

Niestety "nie umywa" się do 07. Lesio Teleszyński to taki bardziej Ordynat.

Wiesz, zastanawiałem się nad tą sprawą, ten Bielecki, starszy gość, pracował chyba w teatrze w Płocku, wydaje mi się, że do Warszawy przyjechał po prostu na zdjęcia (no i popatrzeć na dziewczynki na VHSie), a potem jak się okazało, że głos im się słabo nagrał, to poprosili Trońskiego, bo był pod ręką, a nie musieli czekać aż Bielecki przyjedzie z Płocka. Taka jest moja hipoteza, mogło być tak, a mogło też od początku być zaplanowane, że podłożą dubbing.

Nie musiało "się okazywać", że głos się słabo nagrał, bo to słychać na planie, akustyk zna swoją pracę. Rzecz w tym, że wtedy głos nagrywano do jednego głównego mikrofonu na tyczce, a później trzeba było nagrać postsynchrony z udziałem aktorów. A reszta może być, jak pisałeś :)

pytałam znajomego aktora dlaczego w filmie ktoś inny podkłada za niego głos - "no wiesz ja tam mam tylko dwie małe sceny to mi się do Warszawy jeździć nie opłacało"