Serial nawet jak pewnych rzeczy się domyślimy, to tak naprawdę jedna rozwiązana zagadka rodzi kilka następnych, bo świat "Dark" jest najeżony paradoksami i nieszablonowymi rozwiązaniami. Podróże w czasie zawsze są trudnym tematem, bo łatwo wpaść w pułapki scenariuszowe, a w wypadku "Dark" twórcy zamiast zastawić na siebie pułapki, to zrobili majstersztyk, w którym wszystko do siebie pasuje. Przy dokładniejszej analizie, wręcz olśniewa to jak świadomie montowano każdy odcinek, dając np. pewne wskazówki, co do dalszych rozwiązań, ba nawet dalsze wskazówki, co do rzeczy wciąż jeszcze zaciemnionych.
No i fakt, że tam fabuła rodzi wielki bagaż filozoficzny dotyczący czasu. Podziwiam twórców.
Więcej na temat czasu w "Dark" znajdziecie tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=-rTRJKfncV4&lc=z22ag5o5fsj5cvhbc04t1aokgoocpxaew av22oowswmrbk0h00410

Zgadzam się co do zdjęć, rewelacyjny jest też casting, super małomiasteczkowy klimat ale...
- bohaterowie połknęli kija od szczotki, przez 10 odcinków mimo sytuacji mocno kuriozalnych naliczyłem aż trzy żarty
- dialogi miejscami mocno drętwe, zwłaszcza młodzież jakieś takie banały gada, chociaż może w tym miejscu się czepiam
- muzyka i dźwięk - dużo osób chwali, dla mnie muza jest niezła zwłaszcza piosenki, ale efekty dźwiękowe są przesadzone. Za każdym razem jak pokazują tę jaskinię, zaraz idzie - ŁUP z głośników. Za często jest budowana atmosfera grozy, przez co nie ma efektu kulminacji przy kluczowych scenach. To samo tyczy się montażu i tych sekundowych czarnych plansz. To jest ok., ale po prostu za często.
- najważniejsza rzecz - sposób budowanie narracji mi nie odpowiada. Autorzy stosują proste triki, tak aby manipulować widzem. Niby odkrywamy zagadkę, ale nie mamy na to szans bo jest cięcie, bo ktoś coś ukrywa. To jest trochę jak w Lostach. Autorzy bawią się z widzem, specjalnie sugerując coś, a potem zmieniając. Trudno mi to wyjaśnić, ale np w StrangerTh, poznajemy historię z głównymi bohaterami, wiemy tyle, ile oni wiedzą. Tutaj bohaterowie skrywają tajemnicę przed widzem, nagle pojawią się znikąd nowe postacie, o których nic nie wiemy i dlatego są tacy "tajemniczy", wszystko fajnie, ale to są tanie sztuczki i jest ich po prostu za dużo.
- brak końca serii. Tu się rozczarowałem, bo mam wrażenie, że przy takiej fabule serial ten może mieć 10 serii, a na końcu okaże się, że Jonas po lekach wszystko sobie wyśnił
- drobne niekonsekwencje - Kiedy Jonas jest pierwszy raz w 86 r. widzi się z nieznajomym, ale nie probuje dociec kim on jest, tak samo zresztą na cmentarzu. Zachowanie Ulricha względem młodego Heigla jest zaskoczeniem, ale jednak trochę naciąganym. W sumie nie miał dowodów że to Heigl porywal dzieci, i jakoś nie pasuje mi jego zachowanie do jego charakteru jako dorosłego człowieka. Wiem, że był mocno wkurzony, ale jednak to było dziecko, a on był policjantem, który tropił morderców dzieci.
- i na koniec LAS - ten las to chyba jest park co ma pół hektara, bo ludzie cały czas się przypadkowo spotykają i podglądają się. Niesamowite, człowiek chce coś ukryć w lesie i nie może być pewny, że ktoś nie filuje zza krzaka:)

Generalnie nie jest źle - tak na 6,5 gwiazdki

Mnie muzyka i dźwięk bardzo się podobały i uważam, że stoją na naprawdę wysokim poziomie. A serial ma taki klimat, że niewiele tam miejsca na żarty - małe, smutne miasteczko w cieniu elektrowni atomowej skrywającej mroczną tajemnicę, ciągła ulewa, wszechobecna szarość. Jakoś nie chciałbym, żeby bohaterowie rzucali cały czas dowcipami. Przecież ojciec głównego bohatera przed chwilą się powiesił, błagam. Co do reszty, to tylko wypowiem się a propos lasu, bo to rzeczywiście jest dość zabawne. A jednocześnie mimo tego, że cały czas się spotykają w lesie, to nikt nigdy nie wpadł na siebie w tej jaskini, mimo że wycieczki w czasie urządza tam sobie bez mała ładnych kilka osób - i to regularnie. :) To faktycznie jest zabawne.

Nie chciałem być źle zrozumianym z tymi żartami. Nie chodzi o robienie komedii, ale przydałoby się trochę więcej sarkazmu i ironii. Serial jest robiony bardzo realistycznie, a w życiu jak to w życiu, ciężkie chwile trzeba odreagować i zazwyczaj robi się to śmiechem, który wbrew pozorom może dodać więcej dramatyzmu. Oczywiście Jonas na lekach musi być poważny, ale inni mogliby sobie pozwolić na coś więcej. No wiesz, kobity walczą o chłopa i jedynie co, to się leją i mówią - scheise. Claudia dostająca elektrownie z "niespodzianką" mogłaby pokusić się o jakiś cięty komentarz, Mikkel też mógłby zauważyć że w 86, o zgrozo, nie ma komórek i internetu. No i tak można mnożyć. Oczywiście każda ta sytuacja się broni, ale w całości bohaterowie są nad wyraz sztywni. Być może to cecha niemiecka, a ja przyzwyczaiłem się do brytyjskich dramatów, gdzie śmiertelnie ranny oficer w beznadziejnej sytuacji militarnej nie może odmówić sobie dowcipnego komentarza :)

Kiedy Franziska mówiła na lekcji o czarnych dziurach, Bartosz wyszeptał do Jonasa, że chyba największa czarna dziura jest w dupie Franziski Doppler. Dość chamski żart, ale żart:) Także jakieśtam żarty się od czasu do czasu pojawiają, może niezbyt często, ale są.

To są Niemcy, może tak widzą swoją dowcipność ;)

Chciałam tylko powiedzieć, że napisałeś dokładnie to co myślę,słowo w słowo! Mimo wszystko ogląda się z zainteresowaniem