może i uczysz się na błędach, ale bardzo wolno. Dalej jest słodko, naiwnie, głupiutko, ale nie zgrzytam zębami jak przy dwóch wcześniejszych sezonach. Jest lepiej, ale bez przesady. Nadal boli mnie głowa na widok stylizacji Emily i Mindy (ehhh mieszkając w Paryżu nigdy nie widziałam takiego czegoś), mam ochotę zrobić regulację brwi Emily, wyciszyć głos gdy na ekranie ukazują się przaśni Amerykanie i zgłośnić, gdy Francuzi mówią w swoim pięknym języku. Paryż jest piękny, chociaż ten serial wcale nie robi mu dobrej reklamy. Może i Paryż tak wygląda, ale nie wszędzie i potem może być człowiek w szoku. Dalej mam alergię na ten serial, ale już nie dostaję wstrząsu anafilaktycznego. Może sezon 31 byłby przeze mnie w pełni zaakceptowany, ale tutaj mogę podnieść notę z 1/10 na 2/10.