"Cokolwiek się dzieje, nie zatrzymuj się, przetrwaj to, wybierz życie. Bo nawet w najgorszych chwilach są ludzie, którzy cię kochają, nowa muzyka czekająca na to, żebyś jej posłuchał, coś, czego nigdy nie widzieliście, co na pewno was zachwyci, nawet w najgorszych chwilach. Życie jest zjawiskowe." ~Clay
Interesujące zakończenie. Odpowiada na kwestię, nad którą zastanawiałam się od trzeciego sezonu. Myślałam o tym, co może zrobić grzesznik, żeby uzyskać przebaczenie od ofiar, które ciężko skrzywdził. Aż tu nagle przyszła odpowiedź z ust samej ofiary. Jess. W myśl przekazu ostatniego odcinka wybrała trudniejszą drogę - miłość i zrozumienie zamiast nienawiści. Postanowiła już nie skupiać się na swojej krzywdzie, lecz docenić miłość, jaką okazali jej przyjaciele i bliscy w najgorszych momentach swojego życia. Wyraziła docenienie za powstałe na przestrzeni tego czasu więzi. Niejako powiedziała Bryce'owi, że chociaż on stworzył jej życie mrocznym, to z tego mroku wyłonili się ludzie, którzy otoczyli ją opieką, empatią i to jest w tym życiu najcenniejsze. Bardzo ładny przekaz, który zwraca uwagę na to, przez pryzmat jakich wartości należy zapatrywać się na życie, by nie było ono obciążone wyłącznie krzywdami. Nie żyj bólem, lecz miłością, którą otaczają cię ci, którym na tobie zależy. Przyznam, że projekcja ostatniej rozmowy z Brycem ujęła mnie i pozostawiła w sercu pewne uczucie ukojenia i satysfakcji z tak ładnie poprowadzonego happy endu.