Jestem po obejrzeniu dwóch pierwszych, spośród osiemnastu zapowiedzianych odcinków nowego sezonu "Twin Peaks", serialu który towarzyszy mi od 1991 - jego pierwszej emisji w TVP. Podchodzę do niego jako fan, dla którego produkcja duetu Lynch/Frost jest dziełem kultowym. Podobnie jak pełnometrażowy prequel. Jakie są moje odczucia jako - jak ktoś tu użył takiego sformułowania - ortodoksa? Który zasiadał do oglądania z - nie wiem - namaszczeniem? Generalnie do pełni szczęścia brakowało mi tylko kawy, czarnej jak bezksiężycowa noc (której nie zaparzyłem, bo był późny wieczór) oraz kawałka placka. Z wiśniami. No ale dość tego wstępu, przejdę do mojej recenzji. Wiedziałem, że nie będzie to hmm... płynna kontynuacja. Że akcja nie będzie ograniczona do samego Twin Peaks i jego okolic, jak w dwóch pierwszych sezonach. O, nie - tu jest bardziej jak w FWWM i w zasadzie nawet klimat bardziej przypomina mi właśnie "Ogniu krocz ze mną", a nie serial. Ale nie tylko. Czarnobiałe sceny skojarzyły mi się z "Głową do wycierania" czy "Człowiekiem słoniem" a w innych widziałem echa "Dzikości serca" i innych filmów Mistrza. Czy to to samo uniwersum? Podoba mi się kolorystyka - od ponurych barw magazynu, w którym przeprowadzany jest eksperyment ze szklaną klatką, wydającą się być portalem do innego wymiaru (Chaty), podobnym do tego z Zagajnika Glastonburry, poprzez swojską czerwień kurtyn Poczekalni, aż po błękit sceny w Roadhouse. A skoro jesteśmy przy tętniącym życiem zajeździe (w którym królują już inne klimaty muzyczne)... czy zauważyliście kto stoi za barem? Jest to Jacques Renault... albo jego brat bliźniak, bo ww. udusił poduszką Leland. O co chodzi? Wracają stare postaci - Cooper i Mr. C (doppelganger), który działa z wyrachowaniem, zimną krwią i bez oznak szaleństwa. Czy BOB nadal w nim tkwi? Mamy postaci w Chacie: Lelanda i Laurę (prawdziwych? doppelgangerów?), jest Olbrzym i Jednoręki. Jest i sykamora z tym galaretowatym czymś (substytut Karła?) Mamy postaci w miasteczku: Lucy i Andy Brennan oraz ich syn, Wally. Muszę przyznać, że świetnie się trzymają i aktorzy dobrze odgrywają rolę tej zabawnej pary. Hawk, no i Margaret. Sceny z nią są jak dla mnie poruszające - mamy przed oczyma chorą, umierającą aktorkę, która zgodziła się zagrać w swoim ostatnim filmie. Lucy wspomina o dwóch szeryfach o nazwisku Trumman. Jeden jest chory (Harry), drugi jest na rybach - to Frank, o którym wspomniał Frost w swojej książce. Pojawiają się bracia Horne, a gabinet Bena przypomina ten, jaki znamy z oryginalnych sezonów. Dr Jacoby lubi pracować sam i dlatego zamówił kilka łopat - zabawna scena z początku nowej serii. James zmężniał, Shelly mówi coś o swojej córce... jak ten czas leci! Jest też nowe. Miejsca, wątki, postaci. I jest tego sporo - tajemnicza zbrodnia w Południowej Dakocie. Mr C. i jego kompani (klimatyczna, lynchowska scena w tym budynku w lesie, pełnym dziwnych ludzi) - pojawia się w rozmowach Phillip Jeffries, agent którego w FWWM grał David Bowie. No i scena z Nowego Jorku - kto, czy raczej co wydostało się z portalu i ich dopadło? Momentami wyglądało to jak pomnik z Chaty albo klasyczny "alien", o których jest w książce Frosta całkiem sporo. Czas przed ekranem zleciał szybko. Nie jest to dokładnie taki sam serial jak te 25 (26) lat temu, ale - nie rozczarował mnie. Dzisiaj kolejne dwa epizody a potem - byle do 4 czerwca ;) W mojej ocenie: JEST DOBRZE.