Zacznijmy od tego że moje obawy dotyczące tego serialu nie dotyczyły nadmiaru czarnoskórych aktorów. Bałem się że twórcy zrobią z poważnej, ponurej, zawiłej fantastyki, adaptacje w stylu Tolkienowskiego Hobbita. Tak się właśnie stało. Scenarzyści stwierdzili że krasnoludy, elfy i potwory nie wystarczą jako elementy fantasy, poczuli głęboką potrzebę odrealnienia również zachowań bohaterów i pozbawienia opowieści logiki. Po co wdrażać elementy polityki, która była dość rozbudowanym i ciekawym wątkiem w książkach. Nawiązuję tu do bankietu i tańca jako procesu wprowadzania czarodziejek na dwory królewskie. Bo to bardzo logiczne że w taki sposób królowie wybierają swoich doradców. Kolejnym absurdem jest ukazanie Calanthe, która tak emanuje swoim awanturniczym charakterem że wchodzi na swój bankiet w zbroi brudna od krwi bo akurat wróciła z bitwy. Żeby każdy wiedział dlaczego nazywają ją lwicą, bo przecież każdy widz to idiota i inaczej by nie zrozumiał. Oczywiście nie będę ciągle narzekał, zdjęcia są bardzo dobre, Wiedźmin moim zdaniem bardzo dobrze zagrany, Jaskier specyficzny ale może się podobać.