W sposobie narracji , przedstawieniu bohaterów , napędzaniu fabuły a nawet prezencji obrazu (specyficzne ziarno itp) mamy tu do czynienia z podróżą do przeszłości . Obecnie inaczej kręci się filmy - zwykle bardziej na poważnie, pozbawione magii i tajemnicy. Tutaj tak nie jest - ja osobiście się z tego powodu b. cieszę, ale doskonale rozumiem, że na jedną osobę która to doceni znajdą się trzy inne przyzwyczajone do innych "standardów".

Co do samego filmu - generalnie jest to po prostu satyra/komedia obyczajowa o zabarwieniu dramatycznym, bardziej z gatunku tych co się najwyżej uśmiechniemy pod nosem, niż zaśmiejemy (no może z wyjątkiem tekstu rzuconego przez synka głównego bohatera po skoku autem - tutaj parsknąłem dość głośno ;) Do tego mamy domieszkę (w dosłownie pojedynczych scenach) takich gatunków jak horror czy scifi. Ja osobiście bardzo lubię być zaskakiwany w trakcie seansu , co niestety zdarza się dziś coraz rzadziej, dlatego takie miksy gatunkowe są u mnie w cenie - oczywiście o ile wykonane ze smakiem, a tutaj (wg mnie) tak właśnie jest.

Co do Adama Drivera - nie jestem jakimś wielkim fanem tego aktora (choć aktorsko mu nic nie ujmuję), natomiast tutaj po przybraniu paru kg i narzuceniu akademickiej togi , wypadł świetnie.
Generalnie zarówno jego kreacja, jak i pozostałych postaci (a zwlaszcza jego kolegów akademików), przywodzi nieco na myśl specyficzne kino tworzone przez Wesa Andersona - którego osobiście jestem wielkim fanem.

Natomiast żeby nie było tak słodko to końcówka została wg mnie zupełnie położona - przez 2/3 czasu trwania seansu oglądałem wydarzenia na ekranie z rosnącym zainteresowaniem, czekając na to jakie rozwiązanie nam reżyser/scenarzysta zaproponuje, by finalnie się rozczarować nieoczekiwanym porzuceniem jednych wątków i mało satysfakcjonującym (by nie powiedzieć wprost że dziwacznym) wytłumaczeniem innych.

7/10 (jedno oczko mniej za finał)