W kwestii moralności robotów to jakoś bardziej do mnie przemawiał "Ja Robot" (no ale to akurat był scenariusz z Asimova :))
Tutaj trochę za bardzo drażniły mnie naiwności typu wjeżdżać i wyjeżdżać z fabryki kiedy i jak się chce i z czym się chce, pomimo ochrony... No mimo to i tak niezły :)

Też mnie to ruszyło, ale jak się spojrzy z boku po seansie na cały film, to jednak nie miało to większego znacznia. Film i tak nie stracił na tym nic.

Chappie nie mógł mieć zaprogramowanych tych praw - człowiek może zabić człowieka więc i robot w pełni świadomy swojej odrębności i obdarzony własną świadomością powinien być do tego zdolny.

I zapewne też nie miał. Prawdziwe AI, jeśli kiedykolwiek powstanie, będzie ponad programowymi ograniczeniami i stąd wieczna dyskusja nad sensem prób stworzenia sztucznej inteligencji.

Niestety to co piszesz nie ma żadnego sensu. W tym filmie nie ma mowy o powyższych prawach. I nie może być o nich mowy jeśli chcemy używać określenia AI.

Chappie nie był zwykłym robotem jak te np. z filmu Ja Robot, czy choćby ci jego "pobratymcy" policjanci. One faktycznie były złożone wg tych praw, które wymieniłeś. To co odróżnia Chappiego to właśnie to że ma ŚWIADOMOŚĆ, więc sam ustala swoje prawa i moze decydować o swoim życiu. W jego przypadku nie można mowić o etyce robotów.

Wszystko dobrze, tylko że te "prawa" to tylko wymysł i nigdy nie były (bo już są łamane - patrz zastosowanie wojskowe robotów w rzeczywistości) i nie będą stosowane w robotyce.

Trzy Prawa zostały już dawno zdyskredytowane logicznie choćby przez Lema.

O to ciekawe, o tym nie wiedziałem. Powiedz coś więcej. Od siebie dodam że 3 prawa Asimova uważam za swego rodzaju aksjomat w projektowaniu logiki robotów. Chętnie usłyszę słowa krytyki.

"Hipotetyczny robot, który miałby bardzo silne aksjologiczne zabezpieczenia w strumieniach zdarzeń realnych, prezentujących właściwy im stopień złożoności, najczęściej nieruchomiałby, porażony niepewnością, i w tym by się upodabniał do owych mędrców Wschodu, co niedziałanie przedkładają zawsze ponad działanie, bo ono w powikłanych sytuacjach nie może być po prostu nieryzykowne etycznie. Lecz robot trafiony paraliżem w sytuacjach wymagających aktywności nie byłby najsprawniejszym z technicznych urządzeń, toteż w końcu sam konstruktor musiałby poluzować jego aksjologiczne bezpieczniki" (S. Lem, "Fantastyka i futurologia t. 1)
I mówimy tu o o sztucznej inteligencji, a nie o zaprogramowanym automacie. Z tego śmiał się Lem, a Asimov bredził. Nie da się zaprogramować aksjologicznie istoty myślącej.
Bo po jakiego czorta zabezpieczenia aksjologiczne wlepia się automatom do otwierania konserw? W jaki sposób - skoro nie są inteligentne - rozpoznają, co to jest krzywda, kto jest krzywdzony, a kto nie?

"Tak sformułowane prawa dotyczyć mogą tylko maszyn i automatów o bardzo niskim poziomie autonomii, które są wprawdzie wysoko wyspecjalizowanymi urządzeniami, lecz o bardzo ograniczonym zakresie możliwych działań. Tworzenie „praw robotyki” dla takich urządzeń z samej zasady nie ma najmniejszego sensu, gdyż prawa, którymi będą się posługiwać, kontrolowane będą przez ich konstruktorów."

Dzięki.